Hallo allemaal,
Hier weer een update van mijn afgelopen week in Nickerie. Dit keer helaas geen hele spannende verhalen. Ik heb de afgelopen week een heel erg rustig en relaxed weekje gehad waarin ik echt weinig bijzonders heb gedaan. Vorige week heb ik overdag gewoon gewerkt en ’s avonds wat gesport. Hanneke en Anna, de twee meiden waar ik hier het meest mee om ga waren allebei op vakantie/excursie dus voor mij was het een beetje een saaie week. Maar eigenlijk vond ik het ook wel lekker om eens een hele week veel tijd voor mezelf te hebben.
Aan het einde van de week kreeg ik slecht nieuws te horen van de directeur van het ziekenhuis. Hij was bezig met het zoeken van een opvolger voor mij als fysiotherapeut in het ziekenhuis, maar blijkbaar is het hem niet gelukt en nu komt er dus geen nieuwe fysiotherapeut uit Nederland. Als oplossing wil hij gaan regelen dat er Surinaamse fysiotherapeuten uit Paramaribo om de beurt een paar dagen naar Nickerie komen om de mensen hier te behandelen. Dit klinkt misschien nog wel redelijk als je het zo leest, maar in de praktijk hebben de meeste specialisten uit Paramaribo een hekel om elke keer naar Nickerie te reizen en komen ze regelmatig niet opdagen. ( dit systeem hebben ze namelijk ook bij de radioloog, dermatoloog, orthopeed, diëtist etc etc.) Daarnaast zien de patiënten elke keer een andere therapeut en omdat ze met een team van 20 mensen willen gaan rouleren.
Verder gaan die fysiotherapeuten niet mijn aerobiclessen en medische fitness overnemen, dus dit zal helemaal komen te vervallen.
Al met al is het dus mooi kut. Ik merk gewoon best wel dat ik het op het moment gewoon behoorlijk gehad heb met het ziekenhuis en Nickerie. De directie denkt hier echt alleen maar in geld en op korte termijn en heeft gewoon helemaal geen affiniteit met gezondheidszorg. Er wordt eerst aan geld gedacht en dan pas aan de gezondheid van de patiënt en dat gaat me steeds meer tegenstaan.
In het begin kon ik het wel van me af zetten en deed ik gewoon mijn werk, maar nu begint het me steeds meer tegen te staan.
Verder heb ik nu eindelijk na bijna 5 maanden mijn SZF-stempel ontvangen. Dit is een stempel waarmee mensen hun geld voor de behandeling fysiotherapie gedeeltelijk terug kunnen vragen bij het ziekenfonds. Eigenlijk had ik deze al binnen een maand moeten hebben, maar door laksheid van de directie heeft het dus 4 maand langer geduurd. Met als gevolg dat veel patiënten niet meer kwamen op de behandeling om ze hun geld niet terug konden vragen.
En nu met nog 3 weken te werken te gaan is die stempel eindelijk klaar, maar heeft het eigenlijk weinig nut meer.
Dit is eigenlijk nog een situatie van de manier van werken van de directie van het ziekenhuis!
Het erge ervan vind ik dat de patiënten de dupe worden.
Zo en nu ff positief… Het is misschien ff heel negatief wat ik hierboven allemaal getypt heb, maar het is niets anders de waarheid. En zo krijgen jullie een beetje een beeld van hoe het er hier in het ziekenhuis aan toe gaat. En om eerlijk te zijn gaat het er niet alleen in dit ziekenhuis zo aan toe, maar het hele bedrijfsleven en de hele politiek hier in dit land is corrupt. Alles draait om vriendjespolitiek en hoe de mensen die aan de macht zijn zo veel mogelijk geld krijgen, zonder verder te kijken of te kijken naar de mensen. Echt zo jammer.
Ik merk nu ook wel nu het einde in zicht begint te komen ik ook wel weer verlang naar Nederland. In Nederland gaat alles ook zeker niet perfect, maar is alles toch een stuk beter geregeld als hier.
Zo en nu weer ff terug naar mijn leventje hier. Het afgelopen weekend heb ik ook niet zo veel bijzonders gedaan. Ik ben op vrijdagavond bij Isabel en Randell ( 2 Dominicaanse zaalartsen) langs geweest. We zouden film gaan kijken, maar uiteindelijk was het allemaal wat laat geworden en hadden hun die avond nachtdienst en hebben we gewoon wat gekletst. Op zaterdag heb ik lekker wat gewinkeld en gerelaxt hier in Nickerie. Lekker een rustig dagje. ’s Avonds heb ik lekker alleen een filmpje gekeken en op de bank gezeten. Het was mijn eerste zaterdagavond alleen, maar ik vond het eigenlijk wel echt heerlijk.
Op zondag had ik afgesproken om tegen 08.00 ’s ochtends te gaan fietsen. Rob ( man van stichting Win) wist nog wel wat leuke routes en uiteindelijk besloten we om richting de brug bij Groot Henar te gaan fietsen. De tocht ging echt vlot. We hebben af en toe ff gestopt en na een kleine 2 uur waren we er. De terugweg ging helemaal super, we hadden de wind mee en na iets meer dan anderhalf uur stonden we met een hele hoop zadelpijn weer in Nickerie. Maar wel met 50 kilometer fietsen in de beentjes en een voldaan gevoel.
De rest van de middag heb ik rustig aan de gedaan en ff in mijn hangmat gelegen en naar het zwembad geweest. ’s Avonds had ik afgesproken met Jiska, een fysiotherapeut die een onderzoek doet naar de revalidatie mogelijkheden in Suriname en kijkt naar de arbeidsintegratie wanneer iemand een lichamelijk handicap krijgt. Ze wou graag met mij praten over de hele situatie in Nickerie en Suriname. Ik heb eerst met haar op een terrasje gezeten en daarna zijn we samen een hapje gaan eten. Erg leuk om een mede fysio te spreken en het was ook erg gezellig. Maandag heb ik haar nog een rondleiding gegeven op het ziekenhuis.
Nou en dat was het eigenlijk wel voor deze week. Komend weekend ga ik lekker een weekendje genieten van de westerse luxe van Paramaribo.
dinsdag 24 februari 2009
dinsdag 17 februari 2009
Overnachting op de Bigi Pan
Hallo allemaal,
Hier weer een overzichtje van mijn afgelopen week. Doordeweeks ben ik weer begonnen met werken. Op maandag moest ik nog ff wennen aan het werken, maar al snel zat ik weer in het normale ritme. Op maandagmiddag heb ik mezelf nog eens lekker laten verwennen en ben ik naar de pedicure geweest om mijn nageltjes te laten doen. Nog nooit in mijn leven hebben mijn nagels er zo verzorgt uit gezien, ben er weer helemaal mee in mijn nopjes. De rest van de week was eigenlijk vrij rustig. Er zijn afgelopen week weer een hele bups met nieuwe stagiaires gearriveerd hier in Nickerie via de stichting Win. Op woensdag zijn we met een hele grote groep uit eten geweest om iedereen een beetje te leren kennen. Het etentje was erg gezellig.
Op vrijdagmiddag ben ik op rond 14.00 gestopt met werken en tegen half 3 kwam het busje me ophalen om mee te gaan naar de Bigi Pan voor onze overnachting op het meer. Na een klein kwartiertje rijden zijn we gestopt bij een supermarkt om nog een paar laatste inkopen te doen voor onze nacht op het meer. ( lees: gekoelde drank mee).
Vanaf de supermarkt zijn we meteen naar de opstapplaats van de boot gegaan. De heenreis ging eigenlijk best vlot. In de kreek richting het meer hebben we wel een paar kaaimannen gezien, maar helaas wisten we er geen te vangen. Eenmaal aangekomen bij onze slaapplaats ( een open huis midden op het meer) hebben we eerst lekker gerelaxt op de stijger. Daarna hebben we hangmatten opgehangen en genoten van een prachtige zonsondergang op het meer. Daarna hadden de bootsmannen een heerlijke maaltijd voor ons gemaakt. Na het eten begon eigenlijk al meteen de party. Alle flessen alcohol werden los getrokken en de muziek ging op vol. Allemaal erg gezellig, alleen heb ik maar rustig aan gedaan met al die opdringerige Surinamers ( de bootsmannen hadden een cocktail voor de dames gemaakt, maar daar zat 95% marienburg rum in). Na 3 slokken had ik genoeg alcohol voor de hele avond gehad.
Als je eenmaal gaat dansen met een Surinamer kom je er niet meer van af en proberen ze elke keer weer wat verder te gaan, beetje jammer… Maar al met al mocht dat de pret niet drukken en hebben we allemaal een erg leuke avond gehad.
Al met al was het erg gezellig, de sfeer was echt geweldig. Vanaf 8 uur ’s avonds tot een uur of 12 werd er non stop gedanst en gefeest. Rond 12 uur ’s avonds was ongeveer iedereen dronken en lagen er al mensen te kotsen op onze stijger. Bij veel mensen ging het licht al snel uit en dus was het een kort maar krachtig feestje. Eigenlijk vond ik het wel lekker dat we op tijd naar bed konden zodat je ook nog een beetje kon slapen en nog wat aan je zaterdag had.
Het slapen in de hangmat ging eigenlijk best goed. Het slaapt eigenlijk best wel goed. Het was alleen wel heel erg koud. Het waait echt gigantisch midden op het meer en alles is open dus al met al was het echt behoorlijk fris.
Op zondag hebben we eerst ontbeten en na het ontbijt zijn we met een bootje wat rond gaan varen op het meer. Na de boottocht hebben we onze spullen gepakt en de terugreis ingezet.
En tegen 4 uur zaterdagmiddag was ik weer veilig en wel thuis.
’s Avonds heb ik weinig meer gedaan en ben ik op tijd naar bed gegaan.
Op zondag heb ik ook een lekker relaxed dagje gehad. Mijn huisje gepoetst, hard gelopen en ’s avonds had ik een etentje bij Atty en Doerga.
En toen was het weekend alweer voorbij.
Time flies when your having fun!!
Groetjes Henrieke
Hier weer een overzichtje van mijn afgelopen week. Doordeweeks ben ik weer begonnen met werken. Op maandag moest ik nog ff wennen aan het werken, maar al snel zat ik weer in het normale ritme. Op maandagmiddag heb ik mezelf nog eens lekker laten verwennen en ben ik naar de pedicure geweest om mijn nageltjes te laten doen. Nog nooit in mijn leven hebben mijn nagels er zo verzorgt uit gezien, ben er weer helemaal mee in mijn nopjes. De rest van de week was eigenlijk vrij rustig. Er zijn afgelopen week weer een hele bups met nieuwe stagiaires gearriveerd hier in Nickerie via de stichting Win. Op woensdag zijn we met een hele grote groep uit eten geweest om iedereen een beetje te leren kennen. Het etentje was erg gezellig.
Op vrijdagmiddag ben ik op rond 14.00 gestopt met werken en tegen half 3 kwam het busje me ophalen om mee te gaan naar de Bigi Pan voor onze overnachting op het meer. Na een klein kwartiertje rijden zijn we gestopt bij een supermarkt om nog een paar laatste inkopen te doen voor onze nacht op het meer. ( lees: gekoelde drank mee).
Vanaf de supermarkt zijn we meteen naar de opstapplaats van de boot gegaan. De heenreis ging eigenlijk best vlot. In de kreek richting het meer hebben we wel een paar kaaimannen gezien, maar helaas wisten we er geen te vangen. Eenmaal aangekomen bij onze slaapplaats ( een open huis midden op het meer) hebben we eerst lekker gerelaxt op de stijger. Daarna hebben we hangmatten opgehangen en genoten van een prachtige zonsondergang op het meer. Daarna hadden de bootsmannen een heerlijke maaltijd voor ons gemaakt. Na het eten begon eigenlijk al meteen de party. Alle flessen alcohol werden los getrokken en de muziek ging op vol. Allemaal erg gezellig, alleen heb ik maar rustig aan gedaan met al die opdringerige Surinamers ( de bootsmannen hadden een cocktail voor de dames gemaakt, maar daar zat 95% marienburg rum in). Na 3 slokken had ik genoeg alcohol voor de hele avond gehad.
Als je eenmaal gaat dansen met een Surinamer kom je er niet meer van af en proberen ze elke keer weer wat verder te gaan, beetje jammer… Maar al met al mocht dat de pret niet drukken en hebben we allemaal een erg leuke avond gehad.
Al met al was het erg gezellig, de sfeer was echt geweldig. Vanaf 8 uur ’s avonds tot een uur of 12 werd er non stop gedanst en gefeest. Rond 12 uur ’s avonds was ongeveer iedereen dronken en lagen er al mensen te kotsen op onze stijger. Bij veel mensen ging het licht al snel uit en dus was het een kort maar krachtig feestje. Eigenlijk vond ik het wel lekker dat we op tijd naar bed konden zodat je ook nog een beetje kon slapen en nog wat aan je zaterdag had.
Het slapen in de hangmat ging eigenlijk best goed. Het slaapt eigenlijk best wel goed. Het was alleen wel heel erg koud. Het waait echt gigantisch midden op het meer en alles is open dus al met al was het echt behoorlijk fris.
Op zondag hebben we eerst ontbeten en na het ontbijt zijn we met een bootje wat rond gaan varen op het meer. Na de boottocht hebben we onze spullen gepakt en de terugreis ingezet.
En tegen 4 uur zaterdagmiddag was ik weer veilig en wel thuis.
’s Avonds heb ik weinig meer gedaan en ben ik op tijd naar bed gegaan.
Op zondag heb ik ook een lekker relaxed dagje gehad. Mijn huisje gepoetst, hard gelopen en ’s avonds had ik een etentje bij Atty en Doerga.
En toen was het weekend alweer voorbij.
Time flies when your having fun!!
Groetjes Henrieke
dinsdag 10 februari 2009
vakantie met paps en mams
Hallo allemaal,
Het is dit keer 2 weken geleden dat ik wat geschreven heb op de weblog, maar vanwege de vakantie heb ik het een week over geslagen.
De vakantie met pap en mam was echt erg leuk, ik zal hieronder kort alles beschrijven.
Op donderdag zijn we richting Paramaribo vertrokken, ’s ochtends had ik nog ff flinke pech, want tijdens het hardlopen ben ik aangevallen door een groep straathonden en een daarvan heeft me gebeten. Gelukkig kon er op het ziekenhuis meteen een tetanusprik gezet worden en ging alles daar voor de verandering eens best vlot.
Tegen 14.00 hebben we de taxi genomen richting Paramaribo. Het resort waarin we zaten was echt geweldig. We zaten in een appartementje met een zwembad en jacuzzi, echt heerlijk relaxed. Zo luxe heb ik het hier in Suriname nog niet gehad, maar voor de verandering was het wel echt heerlijk. Op vrijdag hebben we lekker genoten van de luxe van ons resort en op zaterdag zijn we vertrokken richting Brownsberg. De afobakka bauxiet weg naar het binnenland was echt een ramp. Op dit moment zijn ze bezig om de weg te asfalteren, maar het schiet voor geen meter op alle vrachtwagens rijden alleen maar de hele weg kapot en daarnaast was de hele weg een groot modderbad door de vele regenval. Al met al deden we er dus bijna 5 uur over om op Ston eiland te komen, in plaats van de gebruikelijke 2,5 uur. Zonder overdrijven was het echt een helse tocht.
Eenmaal op Ston eiland aangekomen maakte het mooie huisje en het schitterende uitzicht op het brokopondo meer alles wel weer meer dan goed. De rest van de zaterdag hebben we weinig meer gedaan, paps en ik hebben nog ff een duik in het meer genomen en daarna hebben we wat gegeten en daarna nog ff wat gelezen en daarna op tijd het bedje in.
Op zondag zijn we de Brownsberg op gegaan om te wandelen. Mama had het al snel bekeken en dus ben ik samen met papa gaan wandelen in het bos. We hebben 2 wandelingen gemaakt, naar een mooi uitzichtpunt en naar een waterval. De vorige keer was ik er in de droge tijd, dus het was nu wel gaaf om te zien dat er een stuk meer water vanaf de regenvallen kwam. Al was het lopen af en toe ook wat lastiger omdat sommige paden wat glibberig waren. Dit keer hadden we ook veel geluk en hebben we tot twee keer wilde apen gezien. Verder hebben we naast veel mooie vogels en planten ook nog een hert gezien, een giftige kikker, goudhazen en een soort van pauwen. Erg gaaf dus.
Al met al was het leuk om te doen en heeft iedereen zich op z’n eigen manier vermaakt.
Op maandag was het alweer tijd om de terugreis in te zetten. Via het huisje was er een taxi busje geregeld waarin we mee konden terug rijden naar de stad. Nadat we opgehaald waren hoorden we dat er nog een paar mensen meer mee zouden rijden. Nou een paar mensen was niet echt zwak uitgedrukt. Na flink wat proppen zaten we uiteindelijk met 14 personen in een 8 persoons mini van. Het ging dus weer echt op z’n Surinaams, onderweg ging de stereo voluit aan het schalde de Bob Marley muziek uit de speakers. En iedereen was vrolijk, ondanks dat we zo opgepropt zaten. Ik kon het eigenlijk wel waarderen, al geloof ik dat papa en mama het wat minder vonden.
De rit terug was gelukkig wat minder lang en na 3,5 uur stonden we weer veilig en wel in Paramaribo.
De dagen erna hebben we lekker gerelaxt bij ons huisje. We zijn nog een keer een middagje naar de dierentuin geweest van Paramaribo en nog een keer een dagje wezen winkelen.
Achter ons huis lang de Letitia Vriesde trimbaan en uiteraard heb ik die ook nog een aantal keren uitgeprobeerd om daar lekker te gaan rennen. Echt heerlijk om weer eens lekker ongestoord door een bos te kunnen hardlopen.
Op donderdag zijn we samen meegegaan op een boottocht langs allerlei oude plantages. In het begin schrok ik een beetje omdat ik op de gidsen na de enige was die onder de 55 jaar was. Help!! Gelukkig was het sfeertje wel erg gezellig en was het een mooie tocht. Ik vond het wel interessant om te zien hoe het er vroeger in de slaventijd op de plantages aan toe ging. We hebben ook nog een kijkje genomen in een verdedigingsfort van vroeger en onderweg op de boot zwommen er zelfs nog wat dolfijnen rondom onze boot. Al met al was het dus een erg geslaagde tocht.
Op vrijdagochtend ben ik nog even met papa de stad in geweest en zijn we langs geweest bij Fort Zeelandia, het verdedigingsfort van Paramaribo. Het was wel echt gaaf om hier ook even binnen te kijken. Ik was er al vaak langs gelopen, maar nog nooit echt binnen wezen kijken.
Na ons laatste culturele uitje hebben paps en ik nog snel ff wat inkopen gedaan om mee te nemen naar Nederland. En toen was het ook alweer hoog tijd om terug te gaan naar ons resort.
Daar hebben we nog snel een laatste duik in het zwembad genomen en daarna onze spullen gepakt om papa en mama weg te brengen naar het vliegveld.
Op de luchthaven ging alles erg vlot, het inchecken ging erg snel en het vliegtuig zou op tijd vertrekken. Ik ben nog even mee geweest met het inchecken en daarna heb ik pap en mam een dikke knuffel gegeven en ben terug gegaan met de taxi. (de chauffeur stond nog te wachten)
Terug in Paramaribo ben ik eerst gaan inchecken in mijn guesthouse voor die nacht en daarna nog ff de stad in geweest. Het was koopavond dus ik kon mooi ff wat rondslenteren door de stad. Toen ik daar zo alleen liep voelde ik me voor het eerst toch wel ff wat alleen. Na 2 weken continu samen met papa en mama leek het me heerlijk om ff alleen te zijn, maar nu ik alleen was miste ik toch het gezelschap van papa en mama om me heen. Haha nooit gedacht dat ik me zo zou voelen.
Gelukkig went het snel alleen en op zaterdag was het gevoel alweer een stuk minder. ’s Ochtends heb ik nog ff wat gewinkeld en tegen 14.00 zou de taxi komen om me op naar Nickerie te brengen. Achteraf was ik erg blij dat ik op zaterdag al terug ben gegaan want na zaterdagochtend was het weer in Paramaribo helemaal omgeslagen en heeft het 2 dagen lang echt aan een stuk geregend. Zo erg dat de stad helemaal overstroomd was. Zondag in Nickerie heeft het ook bijna de hele dag geregend en heb ik eigenlijk weinig gedaan aan het einde van de middag werd het gelukkig droog en heb ik mijn dag nog wat nuttig gemaakt door te gaan hardlopen.
Al met al heb ik echt een hele leuke tijd gehad met papa en mama. Ik kan nu al niet meer wachten tot Matthijs hier komt en we samen mijn Suriname tijd gaan afsluiten. Al is het ook wel gek dat het einde steeds dichterbij komt. Nou ja ik ga er nog maar niet te veel over na denken en de komende weken nog maar genieten van het leven hier in Suriname.
Komend weekend ga ik een nachtje slapen op de Bigi Pan. Midden op het grote meer staat een huis en daarin gaan we met zo’n 20 jongeren in hangmatten overnachten. En bij zonsopgang dieren spotten. Tevens gaan we op het meer de verjaardag van Bernadet vieren. Een erg leuk vooruitzicht dus.
Liefs Henrieke
Het is dit keer 2 weken geleden dat ik wat geschreven heb op de weblog, maar vanwege de vakantie heb ik het een week over geslagen.
De vakantie met pap en mam was echt erg leuk, ik zal hieronder kort alles beschrijven.
Op donderdag zijn we richting Paramaribo vertrokken, ’s ochtends had ik nog ff flinke pech, want tijdens het hardlopen ben ik aangevallen door een groep straathonden en een daarvan heeft me gebeten. Gelukkig kon er op het ziekenhuis meteen een tetanusprik gezet worden en ging alles daar voor de verandering eens best vlot.
Tegen 14.00 hebben we de taxi genomen richting Paramaribo. Het resort waarin we zaten was echt geweldig. We zaten in een appartementje met een zwembad en jacuzzi, echt heerlijk relaxed. Zo luxe heb ik het hier in Suriname nog niet gehad, maar voor de verandering was het wel echt heerlijk. Op vrijdag hebben we lekker genoten van de luxe van ons resort en op zaterdag zijn we vertrokken richting Brownsberg. De afobakka bauxiet weg naar het binnenland was echt een ramp. Op dit moment zijn ze bezig om de weg te asfalteren, maar het schiet voor geen meter op alle vrachtwagens rijden alleen maar de hele weg kapot en daarnaast was de hele weg een groot modderbad door de vele regenval. Al met al deden we er dus bijna 5 uur over om op Ston eiland te komen, in plaats van de gebruikelijke 2,5 uur. Zonder overdrijven was het echt een helse tocht.
Eenmaal op Ston eiland aangekomen maakte het mooie huisje en het schitterende uitzicht op het brokopondo meer alles wel weer meer dan goed. De rest van de zaterdag hebben we weinig meer gedaan, paps en ik hebben nog ff een duik in het meer genomen en daarna hebben we wat gegeten en daarna nog ff wat gelezen en daarna op tijd het bedje in.
Op zondag zijn we de Brownsberg op gegaan om te wandelen. Mama had het al snel bekeken en dus ben ik samen met papa gaan wandelen in het bos. We hebben 2 wandelingen gemaakt, naar een mooi uitzichtpunt en naar een waterval. De vorige keer was ik er in de droge tijd, dus het was nu wel gaaf om te zien dat er een stuk meer water vanaf de regenvallen kwam. Al was het lopen af en toe ook wat lastiger omdat sommige paden wat glibberig waren. Dit keer hadden we ook veel geluk en hebben we tot twee keer wilde apen gezien. Verder hebben we naast veel mooie vogels en planten ook nog een hert gezien, een giftige kikker, goudhazen en een soort van pauwen. Erg gaaf dus.
Al met al was het leuk om te doen en heeft iedereen zich op z’n eigen manier vermaakt.
Op maandag was het alweer tijd om de terugreis in te zetten. Via het huisje was er een taxi busje geregeld waarin we mee konden terug rijden naar de stad. Nadat we opgehaald waren hoorden we dat er nog een paar mensen meer mee zouden rijden. Nou een paar mensen was niet echt zwak uitgedrukt. Na flink wat proppen zaten we uiteindelijk met 14 personen in een 8 persoons mini van. Het ging dus weer echt op z’n Surinaams, onderweg ging de stereo voluit aan het schalde de Bob Marley muziek uit de speakers. En iedereen was vrolijk, ondanks dat we zo opgepropt zaten. Ik kon het eigenlijk wel waarderen, al geloof ik dat papa en mama het wat minder vonden.
De rit terug was gelukkig wat minder lang en na 3,5 uur stonden we weer veilig en wel in Paramaribo.
De dagen erna hebben we lekker gerelaxt bij ons huisje. We zijn nog een keer een middagje naar de dierentuin geweest van Paramaribo en nog een keer een dagje wezen winkelen.
Achter ons huis lang de Letitia Vriesde trimbaan en uiteraard heb ik die ook nog een aantal keren uitgeprobeerd om daar lekker te gaan rennen. Echt heerlijk om weer eens lekker ongestoord door een bos te kunnen hardlopen.
Op donderdag zijn we samen meegegaan op een boottocht langs allerlei oude plantages. In het begin schrok ik een beetje omdat ik op de gidsen na de enige was die onder de 55 jaar was. Help!! Gelukkig was het sfeertje wel erg gezellig en was het een mooie tocht. Ik vond het wel interessant om te zien hoe het er vroeger in de slaventijd op de plantages aan toe ging. We hebben ook nog een kijkje genomen in een verdedigingsfort van vroeger en onderweg op de boot zwommen er zelfs nog wat dolfijnen rondom onze boot. Al met al was het dus een erg geslaagde tocht.
Op vrijdagochtend ben ik nog even met papa de stad in geweest en zijn we langs geweest bij Fort Zeelandia, het verdedigingsfort van Paramaribo. Het was wel echt gaaf om hier ook even binnen te kijken. Ik was er al vaak langs gelopen, maar nog nooit echt binnen wezen kijken.
Na ons laatste culturele uitje hebben paps en ik nog snel ff wat inkopen gedaan om mee te nemen naar Nederland. En toen was het ook alweer hoog tijd om terug te gaan naar ons resort.
Daar hebben we nog snel een laatste duik in het zwembad genomen en daarna onze spullen gepakt om papa en mama weg te brengen naar het vliegveld.
Op de luchthaven ging alles erg vlot, het inchecken ging erg snel en het vliegtuig zou op tijd vertrekken. Ik ben nog even mee geweest met het inchecken en daarna heb ik pap en mam een dikke knuffel gegeven en ben terug gegaan met de taxi. (de chauffeur stond nog te wachten)
Terug in Paramaribo ben ik eerst gaan inchecken in mijn guesthouse voor die nacht en daarna nog ff de stad in geweest. Het was koopavond dus ik kon mooi ff wat rondslenteren door de stad. Toen ik daar zo alleen liep voelde ik me voor het eerst toch wel ff wat alleen. Na 2 weken continu samen met papa en mama leek het me heerlijk om ff alleen te zijn, maar nu ik alleen was miste ik toch het gezelschap van papa en mama om me heen. Haha nooit gedacht dat ik me zo zou voelen.
Gelukkig went het snel alleen en op zaterdag was het gevoel alweer een stuk minder. ’s Ochtends heb ik nog ff wat gewinkeld en tegen 14.00 zou de taxi komen om me op naar Nickerie te brengen. Achteraf was ik erg blij dat ik op zaterdag al terug ben gegaan want na zaterdagochtend was het weer in Paramaribo helemaal omgeslagen en heeft het 2 dagen lang echt aan een stuk geregend. Zo erg dat de stad helemaal overstroomd was. Zondag in Nickerie heeft het ook bijna de hele dag geregend en heb ik eigenlijk weinig gedaan aan het einde van de middag werd het gelukkig droog en heb ik mijn dag nog wat nuttig gemaakt door te gaan hardlopen.
Al met al heb ik echt een hele leuke tijd gehad met papa en mama. Ik kan nu al niet meer wachten tot Matthijs hier komt en we samen mijn Suriname tijd gaan afsluiten. Al is het ook wel gek dat het einde steeds dichterbij komt. Nou ja ik ga er nog maar niet te veel over na denken en de komende weken nog maar genieten van het leven hier in Suriname.
Komend weekend ga ik een nachtje slapen op de Bigi Pan. Midden op het grote meer staat een huis en daarin gaan we met zo’n 20 jongeren in hangmatten overnachten. En bij zonsopgang dieren spotten. Tevens gaan we op het meer de verjaardag van Bernadet vieren. Een erg leuk vooruitzicht dus.
Liefs Henrieke
Abonneren op:
Posts (Atom)
