Hallo allemaal,
Het is alweer bijna twee weken geleden dat ik voor het laatst een berichtje hier geplaatst heb, dus het is hoog tijd voor een nieuwe update. Ik heb ondertussen ook alweer zoveel dingen gedaan, dus ik geef jullie de korte versie van mijn belevenissen hier.
Vorig weekend ben ik lekker in Nickerie gebleven. Op vrijdag ben ik uit eten geweest met een paar meiden hier. Op zaterdagavond was ik uitgenodigd bij een etentje bij familie Doerga. De internist hier uit het ziekenhuis. Hij en zijn vrouw Atty (daar ga ik altijd mee naar de aerobics) gaven een etentje omdat een chirurg voor het laatst was. Atty had lekker Surinaams gekookt ( Pom, dox en zoete kip, met rijst en kousenband.) Echt heerlijk. Al met al echt een gezellige avond gehad daar.
Op zondag heb ik weinig gedaan, lekker gezwommen en geluierd in de hangmat. Tegen 4 uur had ik afgesproken om met Bernadette en Hanneke te gaan fietsen naar het einde van de zeedijk, naar corantijnstrand. Het was echt een super mooie fietstocht. Over allemaal Surinaamse zandweggetjes langs huisjes en daarna door prachtige stukken natuur. Ik had het gevoel dat ik helemaal weg was van de wereld en op vakantie was in de rimboe. Echt geweldig. Aan het einde van de zeedijk staat een hele mooie Hindoestaanse tempel waar je in kunt. Echt mooi om van binnen eens te zien, allemaal beelden van allerlei Hindoestaanse goden. Helemaal over de top en helemaal alles was fel gekleurd met veel kitsch. Dat is nog eens wat anders dan een saaie Nederlandse kerk. We zijn ook nog ff gestopt bij de Hindoestaanse uitvaartplaats. Een soort openlucht theater met daarbij een verbrandingsplek. Als er iemand uit de Hindoestaanse gemeenschap overlijdt dan maken ze een brandstapel en daarop leggen ze het lijk in een laken gewikkeld en dan wordt die persoon verbrandt. Echt een bijzondere cultuur.
Verder heb ik dat weekend ook nog kennis gemaakt met de ‘atletiekvereniging’ van Nickerie. Ik kwam een paar jongens tegen die op straat aan het hardlopen waren en toen bleek dat het een team van de brandweer was die onder leiding van een trainer conditietraining deden. Sinds een maand zijn ze echt serieus aan het trainen voor wedstrijden met een hardloopgroepje en mogen er ook mensen van buitenaf komen. Ik heb meteen ff nummers uitgewisseld en gevraagd wanneer ze trainen.
Op woensdag heb ik voor het eerst met hun mee getraind en het ging echt meteen super. Al met al gewoon 10 km gelopen door het dorp. Na die tijd was echt lek van het zweet, maar ik had wel een super voldaan gevoel.
Ook hoorde ik van hun dat ze mee gingen doen aan de marathon van Paramaribo het komende weekend en aangezien ik nog steeds niks terug had gehoord van Sergio had ik gezegd dat ik op zich wel met hun mee wou als begeleiding/fysio. Dit was goed.
Later hoorde ik dat Sergio alles toch nog rond had gekregen en heb ik met de brandweerjongens een deal gesloten om op vrijdag met hun mee te gaan naar Paramaribo en te helpen met eventuele klachten en hun voorbereiding en dat ik dan op zaterdag met Hanneke en Sergio zou helpen in het medische team van de marathon.
Zo gezegd zo gedaan, dus afgelopen weekend ben ik eerst met de brandweerboys naar Paramaribo gegaan. De heenreis het busje was al een belevenis op zich. We zaten in een vet oud busje (ondertussen zijn we nog een onderdeel verloren) met 13 Surinaamse boys en 1 bakra, ik dus. Het was echt vet gezellig en er werd echt constant geouwehoerd. Toen ik ff mijn ogen dicht deed omdat ik moe was, had ik al bijna meteen een tube tandpasta over me heen :S. Gelukkig deed ik net op tijd mijn ogen open en kon ik ze op heterdaad betrappen. Tja de boodschap was duidelijk, geen slaap voor mij tijdens de busreis. L
In Paramaribo aangekomen moesten we eerst nog inschrijven en langs allerlei dingen, toen nog ff gegeten en naar het hotel gegaan. Ik had geregeld dat ik een eigen kamer had. En alles mocht op kosten van de brandweer, dus erg handig.
’s Avonds ben ik nog ff de stad in geweest met de trainer Humprey om nog gezellig wat te drinken aan de waterkant in Paramaribo. Terwijl ik net dacht dat deze jongens zo ontzettend lief en onschuldig waren, kwam ik er achter dat echt elke Surinamer hetzelfde is!
Ik heb hem maar meteen duidelijk gemaakt dat ik een vriend heb en dat ik geen interesse heb. Daarna hebben we een deal gesloten om dan maar gewoon vrienden te zijn en ik heb hem beloofd dat ik af en toe ga helpen met wat loopscholing en hem wat assisteren met sommige trainingen.
De volgende ochtend was het alweer erg vroeg opstaan. Om de een of andere reden is het onmogelijk om een beetje fatsoenlijke nachtrust te krijgen als je een weekend naar Paramaribo gaat. Nog voor 7 uur werd er al op mijn deur geklopt of ik al wakker was en dat we moesten opstaan. Pffiewww die Surinamers zijn echt ochtendmensen.
Samen met de boys hebben we alles tactieken nog ff door genomen en samen ontbeten en daarna heeft Humprey me naar mijn andere hotel gebracht waar ik de komende nacht met Hanneke zou doorbrengen. Daar heb ik gewacht tot Hanneke in Paramaribo aankwam en daarna zijn we samen wat gaan lunchen en daarna wezen shoppen in de ‘hermitage mall’. De mall viel een beetje tegen, maar aan het einde van de middag hadden we de smaak toch redelijk te pakken en hebben we allebei nog een leuk shirt gescoord.
Daarna snel taxi gebeld om richting marathon te gaan. Veel te laat kwamen we uiteindelijk aan. Oops. We konden nog net de start van de lopers mee maken, maar we hadden de instructie van het medische team gemist.
In eerste instantie was het de bedoeling dat Hanneke op een medische post onderweg zou staan en dat ik gewoon bij de start/finish zou blijven om daar de mensen te gaan masseren die binnen gekomen waren. Helaas ging dat uiteindelijk niet door. Een fysio die onderweg op een medische post zou staan was niet komen opdagen en ze vroegen of ik mee wilde om daar te helpen. Op de post zelf was het echt saai. Ik stond op medische post van 30 km. Dat betekende dus dat alleen de lopers van de hele marathon langs kwamen en niet van de halve. ( In totaal zijn er dus ongeveer 50 lopers gepasseerd in 3 uur tijd.) Er was 1 uitvaller en ik heb dus 1x wat mogen doen.
Toen de laatste loper voorbij ben ik meteen weg gevlucht richting start/finish. Hier heb ik met Hanneke en Sergio de prijsuitreiking gekeken en hebben we nog wat leuke foto’s gemaakt van ons in onze gekregen polo’s. De prijzen werden uitgereikt door president Venitiaan. Op het moment dat president Venitiaan klaar was met de prijsuitreiking wilden Hanneke en ik er nog heen gaan lopen om met hem op de foto te gaan, maar net toen we aankwamen liep ie weg. Helaas geen foto dus van ons met de Surinaamse president.
Toen alles klaar was rondom de marathon zijn we ons gaan opfrissen en daarna was het partytime!! Met een hele groep hebben we nog gezellig tot laat cocktails gedronken bij de Zanzibar.
Op zondag werd ik wakker uit coma en zag ik tot mijn verbazing dat het al kwart over 9 was. Wauw een nieuw Surinaams uitslaaprecord gevestigd. Het zal wel door de airco komen, want anders was ik allang mijn bed uitgebrand. Vanuit bed heb ik meteen mijn bikini aan gedaan om nog ff een ochtendduik te nemen in het zwembad bij ons guesthouse. Daarna snel gedoucht en uitgebreid gaan ontbijten in de stad. Toen we naar het centrum liepen zijn we ook nog getuige geweest van een of andere optocht. Honderden Surinamers gekleed in de kleuren van de nationale vlag die liedjes aan het zingen waren over Jezus. Om maar niet te veel op te vallen hebben we er gezellig tussen gelopen en meegezongen. Hihi voel me al redelijk ingeburgerd.
Na een heerlijk ontbijt konden we mee terug rijden met dokter Doerga naar Nickerie.
En alweer zit er een geweldig Surinaams weekend op. Ik vond het echt leuk om zo’n marathon eens vanaf de andere kant mee te maken en om deel uit te mogen maken van zo’n team.
De tijd is echt voorbij gevlogen, een teken dat het echt een geweldig weekend was.
Ik heb geprobeerd om het verhaal kort te houden, maar zoals jullie kunnen zien is het toch niet gelukt. Ik hoop dat jullie nog niet allemaal afgetaaid zijn, bij het zien van de lappen tekst haha.
Nou geniet van de sneeuw daar in Holland, ik zal hier genieten het zonnetje. Ik hou jullie op de hoogte!!!
Groetjes Henrieke
dinsdag 25 november 2008
vrijdag 14 november 2008
mijn afgelopen week
Hallo allemaal,
Hier weer een verhaaltje over mijn afgelopen week. Doordeweeks heb ik eigenlijk weinig bijzonders gedaan mijn dagen zien er dan als volgt uit: overdag wat werken, daarna nog ff chillen, boodschappen doen of iets dergelijks of wassen of huis schoonmaken (tja ook ik moet er nu eindelijk aan geloven) en aan het begin van de avond ga ik wat sporten en daarna eten en later op de avond ga ik meestal nog ff wat schrijven op de laptop of een serie kijken op de laptop. Op dit moment ben ik al aardig verslaafd geraakt aan prison break!!
Via een zaalarts hier heb ik ook wat boeken gekregen die ik op mijn laptop kan zetten zodat ik ook literatuur heb zodat ik wat kan leren als het rustig is op het ziekenhuis. Erg handig.
Het afgelopen weekend ben ik naar Paramaribo geweest en dat was trouwens echt heerlijk. Op vrijdag middag ben ik zo rond 14.00 vertrokken richting Paramaribo. De rest van de groep was al eerder gegaan omdat die wel vrij waren op de vrijdag. Gelukkig zaten Frederiek en Hanneke ook bij me in de taxi ( 2 Nederlandse zaalartsen van het ziekenhuis) want die gingen ook een weekend naar Paramaribo. Gezellig.
Eenmaal aangekomen bij het guesthouse heb ik nog ff wat gekletst met de rest en mijn spullen naar de kamer gebracht en daarna zijn we heerlijk uit eten geweest bij een bekend Hindoestaans restaurant. Het eten was echt heerlijk en ondertussen hadden Anna en ik samen een fles wijn besteld en die ook samen opgedronken. Lichtelijk aanschoten en helemaal verzadigd zijn we toen bij ’t Vat’ op het terras gaan zitten. Na het eten hebben we ons nog even helemaal laten gaan en als toetje een Dame blache besteld. Echt heerlijk!! Ik had ff helemaal een vakantie gevoel.
Daarna compleet verzadigd en helemaal happy terug gegaan naar het guesthouse.
De nacht was niet echt om over naar huis te schrijven, dus dat doe ik dan ook maar niet. :P Uiteindelijk maar vroeg op gestaan om een ochtendduik in het zwembadje te nemen. Het is echt raar als je je realiseert dat het gewoon november is en dat het in Nederland al echt koud begint te worden en wij het hier ’s ochtends om 8 uur al hartstikke warm hebben.
Na het zwemmen hebben we ons gedoucht en daarna hebben we ons verzameld om daarna naar Lottes kamer te gaan en voor haar te gaan zingen. ( Lotte was jarig).
Toen uiteindelijk iedereen aangekleed was en ready om te gaan zijn we richting de Starbucks (soort van) van Paramaribo gegaan om daar te gaan ontbijten. Een grote vanilla latte cappuccino als ontbijt is niet echt een straf. Hmmmmm…
Daarna zijn we de stad in gegaan om te winkelen. Aangezien we niet zo goed wisten wat we voor Lotte moesten halen hebben we met Lotte afgesproken dat we voor haar wat leuks zouden uitzoeken in Paramaribo. Dus voor de grote shopsessie nog eerst op cadeautjes jacht. Gelukkig ging het wel redelijk snel, al kun je hier voor weinig geld veel dingen kopen en dus waren we flink wat cadeautjes verder voordat we ons bedrag zo ongeveer uit hadden gegeven. Daarna was het inmiddels al half 1 en de winkels gingen om 2 uur dicht dus ik heb me ff afgezonderd van de rest en ff alleen wat gewinkeld voor mezelf. Ik had precies in mijn hoofd wat ik nog nodig had en in welke winkels ik wilde en dan werkt het niet om binnen anderhalf uur met z’n vijven te gaan shoppen.
Om 14.00 hadden we afgesproken bij de Mac Donalds, hier ff een kleine lunch gehad en daarna door gegaan richting de Maritraite mall. Dit is een grote shopping mall net buiten het centrum die wel op zaterdagmiddag open is. Hier heb ik ook nog ff lekker geshopt en uiteindelijk ben ik goed geslaagd en heb ik flink wat inkopen gedaan. Gelukkig zijn de kleren hier echt heel erg goedkoop dus ik wordt elke keer weer blij als naar het prijskaartje kijk J. In de mall hadden ze trouwens ook veel Amerikaanse en Nederlandse kleding, maar ook niet echt extreem duur en wel van goede kwaliteit. Ik heb in een Amerikaanse sportwinkel nog leuke allstars sneakers gekocht die ongeveer de helft van de Nederlandse prijs zijn omdat de dollar koers nog steeds heel gunstig staat ten opzichte van de euro. Erg handig dus.
Voordat ik terug ga naar Nederland sowieso nog maar ff wat hardloopschoenen en dergelijke inslaan.
Rond 19.00 terug gegaan naar het guesthouse. Daarna weer lekker uit eten geweest met de hele groep ter ere van Lottes verjaardag. We zijn dit keer naar een heel gaaf Italiaans restaurant geweest die precies aan de waterkant zit. De sfeer en het eten daar waren echt geweldig. Voor het eerst in 5 weken pasta gegeten en geen rijst of bami, dat was ook wel weer een verademing.
Na het eten zijn naar de Starzz gegaan, een discotheek in het uitgaanscentrum van Paramaribo. Hier tot de late uurtjes cocktails gedronken en gedanst.
Op zondag heb ik samen met Anna en Emilie nog ff over de vlooienmarkt gelopen en wat rondgeslenterd door de palmentuin. Daarna lekker geluncht en rond 14.00 met de taxi naar huis gegaan.
Nou zoals jullie hebben kunnen lezen heb ik echt een heerlijk weekend gehad. Lekker gegeten, gedronken, gedanst en gewinkeld. Wat wil je nog meer!!
Helemaal voldaan kwam ik weer terug in Nickerie. Ben blij dat ik weer hier terug ben, en ik kan weer ff een tijdje zonder alle westerse luxe.
De afgelopen dagen heb ik weer lekker gewerkt, het is gelukkig als wat drukker en ik vind het werk nog steeds hartstikke leuk om te doen.
Voordat ik hierheen ging is me verteld dat ik hier in Suriname met name goed zou leren wat dankbaarheid is, en dat is ook echt waar. Dankbaarheid in vele zinnen van het woord. Ik zie nu pas in hoe goed we het hebben in Nederland en hoe goed het hele Nederlandse zorgstelsel is. Dat alles bij ons goed geregeld is en wat voor luxe we allemaal hebben.
Ook snap ik wat dankbaarheid is als ik patiënten behandel, mensen zijn al zo blij als je überhaupt gewoon eens naar ze luistert en ze wat hele simpele tips geeft. Dit laten ze ook blijken, regelmatig krijg ik wat fruit of een klein cadeautje toegestopt als dank voor de behandeling. Ja mensen hier zijn echt oprecht dankbaar. Dat maakt het werk extra leuk.
Verder heb ik nog weer wat leuke dingen in het verschiet. Ik mag misschien in het weekend van 22 november mee naar Paramaribo. Er is dan een hardloop marathon en ik mag waarschijnlijk mee in het medische team. Ze waren nog op zoek naar een fysiotherapeut.
Vanuit Nickerie ga ik mee met Sergio een jongen ( ik weet niet precies wat ie is) die op de medium care werkt bij ons en misschien gaat hanneke de zaalarts ook nog mee. Het lijkt me in ieder geval vet leuk. Sergio ging nog ff kijken of het allemaal geregeld kon worden voor ons. Dus dat horen jullie volgende week nog. Ik zal verder in het team zitten met fysiotherapeuten en artsen en verplegers uit Paramaribo.
Daarnaast heb ik me ook laten strikken voor een act voor de feestavond van het 50 jarig bestaan van het ziekenhuis. Ik had me aanvankelijk nergens voor ingeschreven totdat Hanneke naar me toe kwam of ik ook niet mee wou dansen in de bollywood buikdans. Gehuld in Sari gaan we dan buikdansen op het toneel. Dat wordt nog wat. Ik ga uiteraard zorgen dat het allemaal vastgelegd gaat worden foto als het zover is.
Ojwa en ik heb ook eindelijk mijn eerste post gehad!!! Bedankt allemaal!! Ik heb mijn kamertje meteen ff flink gepimpt met de nieuwe foto’s. Echt super leuk.
Nou dat was het dan wel echt, verder geen nieuwtjes meer vanuit hier. Al valt er eigenlijk elke keer wel weer genoeg te typen. Als ik alle leuke en bijzondere dingen van het leven hier zou moeten beschrijven dan zou ik nog wel ff bezig zijn. Dus ik hou het hier maar ff bij.
Groetjes Henrieke
Hier weer een verhaaltje over mijn afgelopen week. Doordeweeks heb ik eigenlijk weinig bijzonders gedaan mijn dagen zien er dan als volgt uit: overdag wat werken, daarna nog ff chillen, boodschappen doen of iets dergelijks of wassen of huis schoonmaken (tja ook ik moet er nu eindelijk aan geloven) en aan het begin van de avond ga ik wat sporten en daarna eten en later op de avond ga ik meestal nog ff wat schrijven op de laptop of een serie kijken op de laptop. Op dit moment ben ik al aardig verslaafd geraakt aan prison break!!
Via een zaalarts hier heb ik ook wat boeken gekregen die ik op mijn laptop kan zetten zodat ik ook literatuur heb zodat ik wat kan leren als het rustig is op het ziekenhuis. Erg handig.
Het afgelopen weekend ben ik naar Paramaribo geweest en dat was trouwens echt heerlijk. Op vrijdag middag ben ik zo rond 14.00 vertrokken richting Paramaribo. De rest van de groep was al eerder gegaan omdat die wel vrij waren op de vrijdag. Gelukkig zaten Frederiek en Hanneke ook bij me in de taxi ( 2 Nederlandse zaalartsen van het ziekenhuis) want die gingen ook een weekend naar Paramaribo. Gezellig.
Eenmaal aangekomen bij het guesthouse heb ik nog ff wat gekletst met de rest en mijn spullen naar de kamer gebracht en daarna zijn we heerlijk uit eten geweest bij een bekend Hindoestaans restaurant. Het eten was echt heerlijk en ondertussen hadden Anna en ik samen een fles wijn besteld en die ook samen opgedronken. Lichtelijk aanschoten en helemaal verzadigd zijn we toen bij ’t Vat’ op het terras gaan zitten. Na het eten hebben we ons nog even helemaal laten gaan en als toetje een Dame blache besteld. Echt heerlijk!! Ik had ff helemaal een vakantie gevoel.
Daarna compleet verzadigd en helemaal happy terug gegaan naar het guesthouse.
De nacht was niet echt om over naar huis te schrijven, dus dat doe ik dan ook maar niet. :P Uiteindelijk maar vroeg op gestaan om een ochtendduik in het zwembadje te nemen. Het is echt raar als je je realiseert dat het gewoon november is en dat het in Nederland al echt koud begint te worden en wij het hier ’s ochtends om 8 uur al hartstikke warm hebben.
Na het zwemmen hebben we ons gedoucht en daarna hebben we ons verzameld om daarna naar Lottes kamer te gaan en voor haar te gaan zingen. ( Lotte was jarig).
Toen uiteindelijk iedereen aangekleed was en ready om te gaan zijn we richting de Starbucks (soort van) van Paramaribo gegaan om daar te gaan ontbijten. Een grote vanilla latte cappuccino als ontbijt is niet echt een straf. Hmmmmm…
Daarna zijn we de stad in gegaan om te winkelen. Aangezien we niet zo goed wisten wat we voor Lotte moesten halen hebben we met Lotte afgesproken dat we voor haar wat leuks zouden uitzoeken in Paramaribo. Dus voor de grote shopsessie nog eerst op cadeautjes jacht. Gelukkig ging het wel redelijk snel, al kun je hier voor weinig geld veel dingen kopen en dus waren we flink wat cadeautjes verder voordat we ons bedrag zo ongeveer uit hadden gegeven. Daarna was het inmiddels al half 1 en de winkels gingen om 2 uur dicht dus ik heb me ff afgezonderd van de rest en ff alleen wat gewinkeld voor mezelf. Ik had precies in mijn hoofd wat ik nog nodig had en in welke winkels ik wilde en dan werkt het niet om binnen anderhalf uur met z’n vijven te gaan shoppen.
Om 14.00 hadden we afgesproken bij de Mac Donalds, hier ff een kleine lunch gehad en daarna door gegaan richting de Maritraite mall. Dit is een grote shopping mall net buiten het centrum die wel op zaterdagmiddag open is. Hier heb ik ook nog ff lekker geshopt en uiteindelijk ben ik goed geslaagd en heb ik flink wat inkopen gedaan. Gelukkig zijn de kleren hier echt heel erg goedkoop dus ik wordt elke keer weer blij als naar het prijskaartje kijk J. In de mall hadden ze trouwens ook veel Amerikaanse en Nederlandse kleding, maar ook niet echt extreem duur en wel van goede kwaliteit. Ik heb in een Amerikaanse sportwinkel nog leuke allstars sneakers gekocht die ongeveer de helft van de Nederlandse prijs zijn omdat de dollar koers nog steeds heel gunstig staat ten opzichte van de euro. Erg handig dus.
Voordat ik terug ga naar Nederland sowieso nog maar ff wat hardloopschoenen en dergelijke inslaan.
Rond 19.00 terug gegaan naar het guesthouse. Daarna weer lekker uit eten geweest met de hele groep ter ere van Lottes verjaardag. We zijn dit keer naar een heel gaaf Italiaans restaurant geweest die precies aan de waterkant zit. De sfeer en het eten daar waren echt geweldig. Voor het eerst in 5 weken pasta gegeten en geen rijst of bami, dat was ook wel weer een verademing.
Na het eten zijn naar de Starzz gegaan, een discotheek in het uitgaanscentrum van Paramaribo. Hier tot de late uurtjes cocktails gedronken en gedanst.
Op zondag heb ik samen met Anna en Emilie nog ff over de vlooienmarkt gelopen en wat rondgeslenterd door de palmentuin. Daarna lekker geluncht en rond 14.00 met de taxi naar huis gegaan.
Nou zoals jullie hebben kunnen lezen heb ik echt een heerlijk weekend gehad. Lekker gegeten, gedronken, gedanst en gewinkeld. Wat wil je nog meer!!
Helemaal voldaan kwam ik weer terug in Nickerie. Ben blij dat ik weer hier terug ben, en ik kan weer ff een tijdje zonder alle westerse luxe.
De afgelopen dagen heb ik weer lekker gewerkt, het is gelukkig als wat drukker en ik vind het werk nog steeds hartstikke leuk om te doen.
Voordat ik hierheen ging is me verteld dat ik hier in Suriname met name goed zou leren wat dankbaarheid is, en dat is ook echt waar. Dankbaarheid in vele zinnen van het woord. Ik zie nu pas in hoe goed we het hebben in Nederland en hoe goed het hele Nederlandse zorgstelsel is. Dat alles bij ons goed geregeld is en wat voor luxe we allemaal hebben.
Ook snap ik wat dankbaarheid is als ik patiënten behandel, mensen zijn al zo blij als je überhaupt gewoon eens naar ze luistert en ze wat hele simpele tips geeft. Dit laten ze ook blijken, regelmatig krijg ik wat fruit of een klein cadeautje toegestopt als dank voor de behandeling. Ja mensen hier zijn echt oprecht dankbaar. Dat maakt het werk extra leuk.
Verder heb ik nog weer wat leuke dingen in het verschiet. Ik mag misschien in het weekend van 22 november mee naar Paramaribo. Er is dan een hardloop marathon en ik mag waarschijnlijk mee in het medische team. Ze waren nog op zoek naar een fysiotherapeut.
Vanuit Nickerie ga ik mee met Sergio een jongen ( ik weet niet precies wat ie is) die op de medium care werkt bij ons en misschien gaat hanneke de zaalarts ook nog mee. Het lijkt me in ieder geval vet leuk. Sergio ging nog ff kijken of het allemaal geregeld kon worden voor ons. Dus dat horen jullie volgende week nog. Ik zal verder in het team zitten met fysiotherapeuten en artsen en verplegers uit Paramaribo.
Daarnaast heb ik me ook laten strikken voor een act voor de feestavond van het 50 jarig bestaan van het ziekenhuis. Ik had me aanvankelijk nergens voor ingeschreven totdat Hanneke naar me toe kwam of ik ook niet mee wou dansen in de bollywood buikdans. Gehuld in Sari gaan we dan buikdansen op het toneel. Dat wordt nog wat. Ik ga uiteraard zorgen dat het allemaal vastgelegd gaat worden foto als het zover is.
Ojwa en ik heb ook eindelijk mijn eerste post gehad!!! Bedankt allemaal!! Ik heb mijn kamertje meteen ff flink gepimpt met de nieuwe foto’s. Echt super leuk.
Nou dat was het dan wel echt, verder geen nieuwtjes meer vanuit hier. Al valt er eigenlijk elke keer wel weer genoeg te typen. Als ik alle leuke en bijzondere dingen van het leven hier zou moeten beschrijven dan zou ik nog wel ff bezig zijn. Dus ik hou het hier maar ff bij.
Groetjes Henrieke
dinsdag 4 november 2008
weblog 4 nov
Hallo allemaal,
Hier wederom een berichtje vanuit een heerlijk warm en zonnig Suriname. Het overwinteren bevalt me tot nu toe erg goed. Ik hoorde dat jullie in Nederland alweer de eerste nachtvorst hebben gehad, dus ik ben erg blij dat ik hier zit en deze winter de vorst ga overslaan J
Zo ik begin weer meteen heel gezellig. Laat ik nu maar eens echt aardig gaan doen. Vandaag is het namelijk een erg blije dag. Matthijs is vandaag jarig en dus voel ik me de hele dag ook al een beetje jarig. En daar komt nog bij dat ik veel goed nieuws heb gehad vandaag. Toen ik Matthijs net sprak hoorde ik dat hij geboekt heeft en dat het nu dus zeker is dat hij bij me langs komt en dat we samen terug naar Nederland gaan. Helemaal gaaf dus. Verder had ik gister al gehoord dat mijn ouders ook geboekt hadden en vandaag las ik wanneer ze precies komen, eind januari tot begin februari en dat komt precies goed uit. Van 13 tot 17 januari is er een feestweek in het ziekenhuis omdat het ziekenhuis dan 50 jaar bestaat en bij sommige activiteiten moet ik aanwezig zijn en mijn ouders komen op 18 januari aan in Suriname dus dan feest ik gewoon nog gezellig ff door. Op 20 maart komt Matthijs aan en dan gaan we op 3 april samen terug naar Nederland. Ik ga dan regelen dat ik iets eerder kan stoppen met werken en dat ik nog wat vakantie dagen op kan nemen zodat we lekker veel leuke dingen hier kunnen gaan doen.
Een heerlijk vooruitzicht dus!!! Ik loop de hele dag al rond met een blij gevoel. Al voel ik me hier sowieso wel happy. Het is hier altijd mooi weer en de mensen zijn altijd vriendelijk dus daar wordt je gewoon vrolijk van.
In het ziekenhuis is het nog steeds erg rustig. Op de poli loopt het wel aardig goed, maar op het ziekenhuis zelf heb ik weinig patiënten die ik moet behandelen. Ik heb vaak momenten dat ik moet wachten omdat mensen weer te laat zijn of dat er verder gewoon geen werk is. Het begint me nu soms wat te frustreren. Samen met de Nederlandse stagiaires van de verpleegkunde ( Daniëlla en Heleen) ga ik nu regelmatig een bakje koffie doen in de kantine. Erg gezellig en je moet toch wat als het rustig is. Hihi.
Afgelopen weekend heb ik ook een erg rustig weekend gehad. Op vrijdagavond was er een lezing in het ziekenhuis over Diabetes en ze vroegen of ik daarbij ook aanwezig wou zijn. Het leek me wel interessant en dus ben ik maar gegaan. Het ging weer allemaal op z’n Surinaams!! Een leuk voorbeeld van Surinaamse organisatie:
De uitnodiging voor de lezing kwam pas op donderdag, terwijl de lezing de volgende dag al was. Op donderdag sprak ik toevallig een dokter die ook moest spreken en die was ook pas die dag benaderd of hij wat wou vertellen en had geen tijd meer om nog dingen aan te passen en hij vertelde me dat hij een oude dia presentatie zou gaan gebruiken.
De lezing was bedoeld voor de mensen uit het dorp, maar aangezien de dokter de voorstelling niet had aangepast was alles in het Engels en op doktersniveau. Ik had al heel erg veel moeite om alles te volgen en voor de mensen die er zaten was het gewoon onmogelijk om het te snappen. Daarna sprak er nog een diëtiste over voeding en diabetes en dat ging wel iets beter. Helaas was de aandacht redelijk verslapt en was iedereen wel gaar na 2 uur lang op houten bankjes te hebben gezeten.
Zaterdag overdag lekker rustig aan gedaan, ik ben naar de markt geweest en heb wat Surinaamse sausjes en kruiden gekocht zodat ik ’s avonds eens kon gaan proberen om Surinaams te koken. Verder heb ik wat gewinkeld en ben ik ’s middags nog lekker even wezen internetten en daarna heb ik de rest van de middag lekker gezwommen in het zwembad. Heerlijk. ’s Avonds heeft Anna bij me gegeten en gelukkig smaakte mijn eerste Surinaamse maaltijd erg goed. Na het eten zijn we naar het zwembad gegaan omdat daar ’s avonds een live band zou optreden en een jam sessie zou houden. Helaas viel dat allemaal erg tegen. De band speelde wel redelijk goed, maar begon pas ruim na 9 uur met spelen terwijl ze eerst rond 6 uur zouden beginnen. En uiteindelijk was er bijna niemand die kwam kijken. Ook kon je nergens lekker zitten en kon je geen drinken halen. Tegen half 11 waren we er wel redelijk klaar mee en zijn we met z’n allen naar huis gegaan.
Op zondagochtend ben ik naar de pedicure gegaan. En dat was echt geweldig. Al met al is Peggy echt 2 uur lang met mijn voeten bezig geweest. Een kleine opsomming: eerst een massage bad, toen eelt geraspt, gescrubt en daarna met puimsteen verwijderd, daarna algehele scrub van mijn voeten en onderbeen, daarna voetmassage, toen heeft ze mijn nagels gevijld, geknipt, verzorgende lak op gedaan, nagelriemen weggedrukt en daarna weer een basislak, een kleurtje ( rood) en nog weer een topping, zodat de kleur wat langer erop blijft.
En het resultaat mag er wezen, mijn voetjes zien erg echt fantastisch uit. Voor het eerst in mijn leven ben ik gewoon trots op mijn voeten J (= normaalgesproken niet echt mijn lievelingslichaamsdeel).
De rest van de zondag heb ik weinig gedaan, ik wou nog gaan hardlopen, maar helaas was ik de tijd wat vergeten. Dus toen maar snel met camera naar de zeedijk gefietst en heb ik de zonsondergang nog mooi kunnen fotograferen.
Op maandag heb ik ook weinig bijzonders gedaan, overdag gewerkt en ’s avonds mijn tweede tennisles gehad. Deze ging toch iets minder goed dan de eerste, maar ik blijf het toch wel echt super leuk vinden.
Komend weekend ga ik naar Paramaribo om lekker te stappen en vooral om lekker te shoppen. De winkels hier in Nieuw Nickerie zijn echt een drama dus ik kijk er echt naar uit om mijn eerste maandloon te gaan spenderen in Paramaribo!!!
Ik hou jullie op de hoogte!!
Liefs Henrieke
Hier wederom een berichtje vanuit een heerlijk warm en zonnig Suriname. Het overwinteren bevalt me tot nu toe erg goed. Ik hoorde dat jullie in Nederland alweer de eerste nachtvorst hebben gehad, dus ik ben erg blij dat ik hier zit en deze winter de vorst ga overslaan J
Zo ik begin weer meteen heel gezellig. Laat ik nu maar eens echt aardig gaan doen. Vandaag is het namelijk een erg blije dag. Matthijs is vandaag jarig en dus voel ik me de hele dag ook al een beetje jarig. En daar komt nog bij dat ik veel goed nieuws heb gehad vandaag. Toen ik Matthijs net sprak hoorde ik dat hij geboekt heeft en dat het nu dus zeker is dat hij bij me langs komt en dat we samen terug naar Nederland gaan. Helemaal gaaf dus. Verder had ik gister al gehoord dat mijn ouders ook geboekt hadden en vandaag las ik wanneer ze precies komen, eind januari tot begin februari en dat komt precies goed uit. Van 13 tot 17 januari is er een feestweek in het ziekenhuis omdat het ziekenhuis dan 50 jaar bestaat en bij sommige activiteiten moet ik aanwezig zijn en mijn ouders komen op 18 januari aan in Suriname dus dan feest ik gewoon nog gezellig ff door. Op 20 maart komt Matthijs aan en dan gaan we op 3 april samen terug naar Nederland. Ik ga dan regelen dat ik iets eerder kan stoppen met werken en dat ik nog wat vakantie dagen op kan nemen zodat we lekker veel leuke dingen hier kunnen gaan doen.
Een heerlijk vooruitzicht dus!!! Ik loop de hele dag al rond met een blij gevoel. Al voel ik me hier sowieso wel happy. Het is hier altijd mooi weer en de mensen zijn altijd vriendelijk dus daar wordt je gewoon vrolijk van.
In het ziekenhuis is het nog steeds erg rustig. Op de poli loopt het wel aardig goed, maar op het ziekenhuis zelf heb ik weinig patiënten die ik moet behandelen. Ik heb vaak momenten dat ik moet wachten omdat mensen weer te laat zijn of dat er verder gewoon geen werk is. Het begint me nu soms wat te frustreren. Samen met de Nederlandse stagiaires van de verpleegkunde ( Daniëlla en Heleen) ga ik nu regelmatig een bakje koffie doen in de kantine. Erg gezellig en je moet toch wat als het rustig is. Hihi.
Afgelopen weekend heb ik ook een erg rustig weekend gehad. Op vrijdagavond was er een lezing in het ziekenhuis over Diabetes en ze vroegen of ik daarbij ook aanwezig wou zijn. Het leek me wel interessant en dus ben ik maar gegaan. Het ging weer allemaal op z’n Surinaams!! Een leuk voorbeeld van Surinaamse organisatie:
De uitnodiging voor de lezing kwam pas op donderdag, terwijl de lezing de volgende dag al was. Op donderdag sprak ik toevallig een dokter die ook moest spreken en die was ook pas die dag benaderd of hij wat wou vertellen en had geen tijd meer om nog dingen aan te passen en hij vertelde me dat hij een oude dia presentatie zou gaan gebruiken.
De lezing was bedoeld voor de mensen uit het dorp, maar aangezien de dokter de voorstelling niet had aangepast was alles in het Engels en op doktersniveau. Ik had al heel erg veel moeite om alles te volgen en voor de mensen die er zaten was het gewoon onmogelijk om het te snappen. Daarna sprak er nog een diëtiste over voeding en diabetes en dat ging wel iets beter. Helaas was de aandacht redelijk verslapt en was iedereen wel gaar na 2 uur lang op houten bankjes te hebben gezeten.
Zaterdag overdag lekker rustig aan gedaan, ik ben naar de markt geweest en heb wat Surinaamse sausjes en kruiden gekocht zodat ik ’s avonds eens kon gaan proberen om Surinaams te koken. Verder heb ik wat gewinkeld en ben ik ’s middags nog lekker even wezen internetten en daarna heb ik de rest van de middag lekker gezwommen in het zwembad. Heerlijk. ’s Avonds heeft Anna bij me gegeten en gelukkig smaakte mijn eerste Surinaamse maaltijd erg goed. Na het eten zijn we naar het zwembad gegaan omdat daar ’s avonds een live band zou optreden en een jam sessie zou houden. Helaas viel dat allemaal erg tegen. De band speelde wel redelijk goed, maar begon pas ruim na 9 uur met spelen terwijl ze eerst rond 6 uur zouden beginnen. En uiteindelijk was er bijna niemand die kwam kijken. Ook kon je nergens lekker zitten en kon je geen drinken halen. Tegen half 11 waren we er wel redelijk klaar mee en zijn we met z’n allen naar huis gegaan.
Op zondagochtend ben ik naar de pedicure gegaan. En dat was echt geweldig. Al met al is Peggy echt 2 uur lang met mijn voeten bezig geweest. Een kleine opsomming: eerst een massage bad, toen eelt geraspt, gescrubt en daarna met puimsteen verwijderd, daarna algehele scrub van mijn voeten en onderbeen, daarna voetmassage, toen heeft ze mijn nagels gevijld, geknipt, verzorgende lak op gedaan, nagelriemen weggedrukt en daarna weer een basislak, een kleurtje ( rood) en nog weer een topping, zodat de kleur wat langer erop blijft.
En het resultaat mag er wezen, mijn voetjes zien erg echt fantastisch uit. Voor het eerst in mijn leven ben ik gewoon trots op mijn voeten J (= normaalgesproken niet echt mijn lievelingslichaamsdeel).
De rest van de zondag heb ik weinig gedaan, ik wou nog gaan hardlopen, maar helaas was ik de tijd wat vergeten. Dus toen maar snel met camera naar de zeedijk gefietst en heb ik de zonsondergang nog mooi kunnen fotograferen.
Op maandag heb ik ook weinig bijzonders gedaan, overdag gewerkt en ’s avonds mijn tweede tennisles gehad. Deze ging toch iets minder goed dan de eerste, maar ik blijf het toch wel echt super leuk vinden.
Komend weekend ga ik naar Paramaribo om lekker te stappen en vooral om lekker te shoppen. De winkels hier in Nieuw Nickerie zijn echt een drama dus ik kijk er echt naar uit om mijn eerste maandloon te gaan spenderen in Paramaribo!!!
Ik hou jullie op de hoogte!!
Liefs Henrieke
Abonneren op:
Posts (Atom)
