rust en onrust in nickerie

Hallo Allemaal,

Hier een overzicht van mijn afgelopen week. Nou eigenlijk alleen een overzichtje van mijn weekend, omdat ik in mijn laatste weblog de vorige week al besproken heb.
Op vrijdagavond ben ik eerst gaan hardlopen met Anna en na het hardlopen zijn we lekker uit eten geweest en daarna heerlijk relaxed op de bank geploft en een filmpje gekeken. Echt een super relaxed avondje.
Op zaterdag had ik me voorgenomen om eens lekker aan het zwembad te gaan liggen bakken, maar toen ik ’s ochtends wakker werd hoorde ik de regen al tikken op het dak van mijn huis. Grrr geen zwemweer dus. Het is de laatste tijd echt elke keer zo dat als ik een dag vrij ben of een dag wil zwemmen het regent. Echt irritant, de weergoden zijn me niet gezind, denk ik.
Toen moest ik maar verplicht wat gaan uitslapen, ook erg vervelend, haha.
Na het uitslapen ben ik de was gaan doen en mijn huisje poetsen, tja dat hoort er ook allemaal bij. Ik merk dat ik al een echte huismuts wordt af en toe. Waar je al niet achter komt na een half jaar in Suriname. ’s Middags was het droog en maar nog steeds geen zwemweer en heb ik wat boodschapjes gedaan en op het ziekenhuis even wezen internetten.
’s Avonds ben ik samen met Anna, en nog een hele groep andere bakra’s naar het theater gegaan want daar was een culturele avond in verband met paqua. Kinderen uit een weeshuis waar sommige stagaires stage lopen zouden optreden en het leek ons wel leuk om te kijken voor die kids en om wat mee te krijgen van het paqua feest.
Inmiddels ben ik er ook een beetje achter wat paqua precies inhoudt. Het verhaal erachter is dat er een man was die beweerde dat hij god was en spotte met god, en zijn zoon probeerde hem tegen te houden en zei tegen iedereen dat hij niet mocht spotten met de echte god en dat hij geen god was. Toen heeft de vader de zoon op de brandstapel gegooid om hem te laten vermoorden, maar toen is die jongen niet verbrand en is de vader opgeslokt door het vuur. En met paqua vieren ze dat het goed boven het kwaad gaat. Op dinsdagavond maken ze overal in het dorp brandstapels, en op woensdag is het echte feest en gaat iedereen met verf op elkaar gooien. ( Wat daar de reden van is, dat weet ik nog niet, zal het woensdag eens aan iemand vragen.)
Maar de avond in het theater was wel grappig, voor de dansacts waren wel heel erg gaaf, al was alles voorzien van een hoog Bollywood gehalte, maar dat maakt het juist wel weer erg leuk. De Hindoestaanse zang blijft voor mij toch nog steeds niet mijn favoriete muziek, (kattengejank) gelukkig waren er veel vrolijke liedjes een veel trommel en dansacts.
Na de voorstelling zouden we met een hele groep nog naar de tennisbaan gaan omdat daar een band op zou treden. Eenmaal bij de tennisbaan kwamen we erachter dat je 20 SRD entreegeld moest betalen en de sfeer zag er ook niet echt heel gezellig uit. Anna had niet zo veel zin om nog te gaan omdat het ook al bijna 24.00 was en aangezien wij de enige twee zijn die dezelfde kant op moeten fietsen had ik besloten dat ik ook niet zo veel zin had en dat ik wel met haar mee terug zou fietsen.
Achteraf was ik daar heel blij van. Want toen we terug fietsen reed er opeens een brommertje met 2 jongens heel langzaam langs ons heen. Op zich ben ik het al gewend en ik verwachtte weer een hele irritante opmerking van die jongens, maar opeens pakte die ene jongen mijn tas en probeerden ze hard weg te rijden op de brommer. Uit een reflex probeerde ik mijn tas vast te houden en werd ik van mijn fiets gesleurd. Helemaal boos probeerde ik mijn tas te blijven vasthouden en dat is uiteindelijk ook gelukt. Al heb ik eerst flink wat meters op de grond achter de brommer aangehangen. De jongens zijn snel weggereden en helaas heb ik ze niet kunnen herkennen. (Het gebeurde precies op het enige donkere zandpad op onze weg terug, de rest van de wegen zijn allemaal grote verlichte wegen.)
Eenmaal van de schrik bekomen ben ik opgestaan en samen met Anna naar huis gefietst. Anna had nog wel een middeltje om mijn schaafwonden te ontsmetten, dus dat hebben we er maar meteen opgesmeerd.
Gelukkig heb ik op wat flinke schaafwonden en veel blauwe plekken na er geen ernstige dingen er aan over gehouden. Het is meer de schrik en het gevoel dat je hier toch echt niet veilig bent. Vooral de volgende ochtend realiseerde ik me pas echt wat er gebeurt was en voelde ik me echt kloten. Achteraf was ik echt blij dat we met z’n tweeën waren en dat we niet allebei alleen naar huis waren gefietst.
En nog een geluk bij een ongeluk, door die stomme hondenbeet van een paar weken geleden heb ik mijn tetanus inenting al gehad, dus daar hoef ik ook niet meer achteraan.
Of het nou door de schrik kwam of omdat ik al gewoon wat grieperig was, maar zaterdagnacht was ik opeens helemaal koortsig en heb ik voor het eerst hier onder twee dekens en zonder airco geslapen omdat ik het zo koud had.
De rest van de zondag was ik nog steeds niet helemaal lekker en heb ik rustig aan gedaan. Er heerst hier op dit moment ook veel griep, dus het zou wel eens een combinatie van beiden kunnen zijn.
’s Avonds ben ik nog wel ff uit eten geweest met Hanneke, die kwam terug uit Paramaribo en ik was wel erg benieuwd naar haar verhalen en wou toch nog ff eruit om wat te eten. We hebben gezellig bij gekletst en daarna ben ik op tijd naar huis gegaan om op tijd naar bed te gaan.
En nu op dinsdag voel ik me alweer stukken beter en ben ik mijn bijna beroving ook weer helemaal te boven. Na het weekend had ik het ff helemaal gehad met Nickerie, maar inmiddels na een leuke werkdag en mijn griepje te boven voel ik me weer helemaal positief en ga ik nog lekker genieten van mijn laatste weekje hier alleen en morgen lekker paqua vieren!!!