paps en mams in nickerie

Ik heb bezoek, en niet zomaar bezoek, nee 2 bakra’s uit het verre Nijverdal hebben Nickerie weten te vinden. Vrijdagmiddag was het zover en stond er opeens een taxi voor mijn deur met daarin pap en mam. Het was wel echt ff raar om 2 mensen uit dat andere leventje daar in Nederland, hier in mijn Surinaamse leventje te zien verschijnen.
Toen pap en mam mijn huis bewonderd hadden en zich geïnstalleerd hadden in mijn huisje hebben we eerst nog ff wat gekletst en wat gedronken en daarna het dorp ingewandeld om wat te eten. ’s Avonds hebben we ook nog tot laat hier in huis wat bijgekletst en foto’s bekeken.
Op zaterdagochtend hebben we eerst uitgebreid ontbeten en daarna heb ik ze een rondleiding gegeven door Nickerie. Eerst langs het ziekenhuis, daarna door het winkelcentrum en toen naar de markt. Tussen de middag zijn we thuis ff gaan rusten en hebben we wat fruit gegeten en daarna had ik het plan om half 3 richting Zeedijk te fietsen en om daar wat te lunchen en om daarna door te gaan richting de tempel.
Helaas liep alles wat anders, na niet zo ver fietsen ging 1 van de fiesten kapot en moesten we eerst terug om de fiets te laten reparen. Toen alles uiteindelijk gefixed was en we bij de zeedijk aan waren gekomen ging het niet zo goed met mama. Ze had te veel last van de hitte en had veel te weinig gedronken en was dus helemaal niet goed te pas. Uiteindelijk hebben we het gered tot het restaurantje en hebben we daar gegeten en gedronken en zijn we weer terug gefietst naar Nickerie.
’s Avonds hebben we nog een terrasje gepakt en verder hebben we weinig gedaan.
Op zondag ben ik samen met papa naar de Bigi Pan gegaan. Dat is een natuurreservaat hier vlak bij Nickerie.
Na de schrik van zaterdag wou mama niet meer mee en dus zijn papa en ik maar alleen gegaan. Al gingen we niet helemaal alleen, de ouders van Ellen (Nederlands meisje die ook hier werkt in Nickerie) en Ellen en Job gingen ook mee.
Tegen 08.00 ’s ochtends werden we opgehaald met een busje en reden we een klein stukje naar de opstapplaats van de boot. Vanuit vaarden we een stukje over de Nickerie rivier totdat we uit de boot moesten en we de boot over een dam moesten slepen. Achter die dam was een kreek die ons naar de Bigi Pan bracht. ( letterlijk vertaald betekend Bigi Pan, groot meer.) De tocht door de kreek naar het meer was al echt een avontuur op zich. Langs de kant zagen we veel mooie vogels, vlinders en kaaimannen. We zijn vaak gestopt om een kaaiman te vangen, maar elke keer was het beest ons te slim af en gingen we weer verder op jacht naar om weer naar een nieuwe kaaiman te speuren. We hadden het goed voor elkaar want we hadden maar liefst 3 mensen bij ons op de boot. Een bootsman en een gids en nog iemand die extra mee was. Dus onderweg vertelden de bootsman en de gids veel over alle dieren en planten in de bigi pan erg leuk dus. De bootsman had ons ook beloofd dat hij 100% zeker nog wel een kaaiman voor ons zou vangen, dus onder dat mom stopten we bij elke kaaiman die we zagen liggen in het water om hem te vangen.
Bij het meer aangekomen was het nog niet gelukt en zijn we eerst het meer opgevaren. Midden op het meer stond een groot huis en daar zijn we gestopt voor een sanitaire stop. Daarna zijn we weer doorgevaren richting de Atlantische oceaan, om hier te komen gingen we over een ander deel van het meer waar echt allemaal mooie bomen planten waren. Al kriskrassend tussen alle bomen en groene eilandjes zagen we veel mooie reigers en vogels. Af en toe kwamen we bijna vast te zitten, de hele Bigi Pan is overal even (on)diep namelijk een halve meter tot een meter diep. Na een poos varen kwamen we in een soort stroomversnelling, een teken dat we de zee naderden. Toen we eenmaal vanuit het moeras in de zee eindigeden was het echt een geweldig gezicht. Het leek wel of de wereld op hield en er alleen maar water was. Boven in de lucht zagen we nog wat rode ibissen vliegen. Hele mooie knalrode vogels. Al snel zagen we ook veel modder, het was eb. De zee trok naar achteren en de vogels liepen vrolijk rond op het modderige zand waar eerst nog oceaan was. De bootsman ging ff de boot uit om een modderbad te nemen. Ik heb me hier maar niet aan gewaagd. Alleen Job durfde het ook aan.
Toen we rustig wat rond dobberden in ons bootje hadden we nog een keer geluk en kwam er een hele kudde pelikanen over. Na een uurtje was het water weer wat hoger en zijn we weer terug gevaren richting de Bigi Pan. Daar zijn we weer terug gegaan naar het huis voor een tweede sanitaire stop en kregen we van een mevrouw allemaal een kokosnoot met rietje om te drinken. Helemaal geweldig dus.
Daarna zijn we weer terug gevaren door de kreek richting Nickerierivier wederom op jacht naar een kaaiman. De bootsman wou perse een kaaiman voor ons vangen en dus stopten we bij elke kaaiman die we zagen. Uiteindelijk na een flink aantal pogingen was het dan eindelijk gelukt. De bootsman vertelde ons dat als je de kaaiman op z’n kop hangt dat die dan bewusteloos wordt en dus heel mak is. Altijd handig om te weten, hahaha. Toen de kaaiman getemd was konden we met beest aaien en met het dier op de foto. Wel echt cool om eens zo’n beest van zo dicht bij te zien en voelen.
Toen de missie voltooid was zijn we rustig terug gevaren. Tegen 4 uur waren we weer thuis. Al met al echt een super gave trip en een hele leuke ervaring rijker. Bij aankomst thuis hoorden we van mama dat de buurvrouw rotie voor ons had gekookt, dus mooier kon eigenlijk niet. Een heerlijke Surinaamse maaltijd bij terugkomst.
De rest van de week werk ik nog gewoon overdag en dan ga ik ’s avonds uit eten en het dorp in met papa en mama.
Donderdagmiddag na het werk gaan we dus samen naar Paramaribo, waar ik nog een week met paps en mams vakantie ga vieren. In het weekend gaan we nog een bezoek brengen aan Brownsberg en verder zijn er nog weinig concrete plannen. Maar dat zullen jullie allemaal achteraf nog wel horen.

Liefs Henrieke