Hallo allemaal,
Hier weer een update van mij. Ik ben nu bijna 4 weken hier in Suriname en jeetje wat gaat de tijd snel. Heb een heel dubbel gevoel, aan de ene kant heb ik het gevoel dat ik er net ben en dat alles nog nieuw is, maar aan de andere kant voelt het ook al alsof ik hier al maanden zit.
Ik heb in ieder geval al aardig mijn draai hier gevonden. Het werk op het ziekenhuis is erg leuk, maar op dit moment wel heel rustig. Het is op dit moment gewoon echt heel rustig op het ziekenhuis, er liggen bijna geen patiënten. Ik hoorde dat wanneer de oogsttijd afgelopen is, dat het wel weer wat drukker gaat worden. Blijkbaar is het dan een stressvolle periode. De patiënten die bij mij op de poli komen hebben erg gevarieerde pathologieen en dat maakt het werk wel erg leuk. Ik ben de enige fysio in de hele omtrek van Nickerie dus alle mensen komen bij mij waardoor je klachten tegenkomt die je in Nederland nooit zou zien. Erg bijzonder. De ziekenhuis patiënten zijn hoofdzakelijk mensen die een CVA hebben gehad, verder zie je hier veel mensen met een hoge bloeddruk en heel erg veel mensen met Diabetes.
Ik zal nu even met jullie mijn afgelopen week doornemen:
Afgelopen vrijdag ben ik officieel beëdigd als fysiotherapeut in Suriname. Verder ben ik afgelopen vrijdag officieel beëdigd als fysiotherapeut in Suriname. Om 09.00 ’s ochtends moet ik Paramaribo bij het ministerie van volksgezondheid zijn. Dat betekende dus al om half 6 ’s ochtends vertrekken vanuit Nickerie. Pfff dat was wel ff vroeg. Vanuit de auto heb ik van een prachtige zonsopgang boven de rijstvelden van Nickerie kunnen genieten. Echt prachtig. In Paramaribo was ik snel klaar, de beëdiging stelde weinig voor, ik kreeg een stempel en een handtekening op mijn diploma zodat ik officieel mag werken in Suriname. Verder word er een stempel met szf-code geregeld zodat ik binnenkort ook kan declareren hier via mijn naam.
Om half 10 was ik weer klaar en had ik nog mooi ff de tijd om wat rond te kijken in de stad en om wat te shoppen. De kleding hier in Suriname valt helaas een beetje tegen. Ze hebben hier heel erg veel Chinese nep kleding van slechte kwaliteit. In Paramaribo zitten gelukkig nog wel wat leuke winkeltjes, maar je moet ze wel ff weten te vinden, gelukkig gaat dat al steeds beter. Hihi. Rond 13.00 werd ik weer opgehaald door de chauffeur, daarna hebben we nog iemand opgehaald en nog wat afgeleverd op het ziekenhuis in Paramaribo, en vervolgens zijn we terug gereden richting Nickerie.
Op zaterdag overdag heb ik lekker wat dingen in het dorp gedaan, ik ben naar de markt geweest, boodschappen gedaan, wat gezwommen en nog ff wat hardgelopen met Anna.
’s Avonds is mijn nieuwe huisje ingewijd. Ik had de Nederlanders waar ik hier veel mee om ga uitgenodigd om langs te komen voor een housewarming. Via Carmen mijn buurvrouw had ik wat zelfgemaakte Surinaamse hapjes gekregen, erg lief en erg lekker.
Al met al was het een erg gezellige avond geworden.
Mijn nieuwe huisje bevalt trouwens erg goed. Het is echt lekker knus en gezellig. En over de buren mag ik ook niet klagen, ik wordt regelmatig uitgenodigd om te komen eten en Carmen de buurvrouw wil me ook wat Surinaamse/Javaanse gerechten leren zodat ik ze zelf ook kan koken. Dus hopelijk kan ik over een half jaar als ik thuis kom ook wat Surinaams eten maken J.
Op zondag overdag heb ik weinig gedaan, lekker geluierd en een boekje gelezen en wat geschreven. Op zondag avond hield Anna haar verjaardag, Anna is een Nederlands/Duits meisje dat hier stage loopt en waar ik ook wel redelijk veel mee om ga.
Al met al een heerlijk weekend, ik vond het wel lekker om een keer een wat rustiger weekend te hebben omdat de afgelopen weken echt in sneltreinvaart voorbij zijn gegaan en nu had ik het weekend wat meer tijd voor mezelf en om lekker te genieten van alles hier en na te denken over alles.
Op maandag heb ik ook eindelijk mijn eerste tennisles gehad. Vorige week ging het niet door omdat er een nationale feestdag was. (Het was de dag van de Chinese immigratie.) Maar maandag was het dan zover. De eerst paar slagen waren erg knullig en onwennig, maar al snel had ik de slag aardig te pakken. Ik vond het echt super gaaf om te doen. Ik hoop dat ik hier in dat half jaar leer om een redelijk balletje te kunnen slaan. Zou wel erg gaaf zijn.
Na de tennisles was er een de divali-optocht door het dorp. Divali is het Hindoestaanse feest van het licht. Tijdens de optocht liepen allerlei kinderen samen met volwassenen verkleed en met lichtjes door het dorp. In de optocht liepen ook een hele groep Nederlanders mee die in het weeshuis of het kindertehuis werken. Ik heb geprobeert om van hun nog wat foto’s te maken. Daarnaast waren er allemaal auto’s, fietsen en brommers die meereden en allemaal versierd waren met lichtjes, kerstballen en slingers. Haha het deed me een beetje denken aan de huizen in Nederland rond de kerst periode, alleen was dit nog uitbundiger. Echt heel leuk dus.
Op dinsdag was dan de echte feestdag, op die dag maken de Hindoestanen eerst hun hele huis schoon zodat alles gereinigd is, ik geloof dat de achterliggende gedachte is dat hun geest ook gereinigd wordt en dan ’s avonds steekt iedereen allemaal lichtjes aan daarna ga je bij elkaar langs om elkaar een fijne divali te wensen en krijg je allemaal zelfgemaakte hapjes.
Ik was uitgenodigd door Maureen een Hindoestaans meisje en haar familie om bij hun te komen om divali te vieren. Toen ik daar aan kwam moest ik eerst helpen met dia’s maken. Een dia is een lichtje die ze daarna aansteken. Een dia bestaat uit; een stenen potje, daarin zet je een opgerold watje, deze zet je vast met wat rijst en daarna giet je het bakje vol met olie. Daarna steek je het watje aan en dan heb je een heel mooi kaarsje. Blijkbaar was het bij de familie van Maureen de traditie om zoveel mogelijk dia’s te maken de hele tuin ermee vol te maken, want we zijn ruim 2 uur bezig geweest met z’n allen om die dingen te maken. ( Al met al ruim 700 kaarsjes geknutseld!) Daarna alles aangestoken en dan daarna rondlopen om de olie in de bakjes bij te vullen zodat de kaarsjes niet uit gaan. Tussendoor kwamen er allemaal mensen langs en ondertussen werd je volgestopt met allerlei lekkers. Jeetje wat kunnen die mensen lekker koken zeg. Echt heerlijk.
Na een tijdje gingen we zelf de buurt in met een hele groep die daar was en zijn we overal gestopt om mensen een fijne divali te wensen ( je spreekt het uit als suht divali, of hoe je het ook maar mag schrijven). Daarna krijg je weer allerlei lekkers en drinken en dan loop je weer verder. Na een tijdje zijn we weer terug gelopen en zijn we bij haar huis nog ff blijven kletsen. Daarna kregen de gasten van Maureen, van het as van de inmiddels gedoofde lichtjes een stip tussen de ogen op het voorhoofd en er wet wat as uitgesmeerd op je oogleden.
Dit was wel bijzonder om mee te maken. Na een tijdje nakletsen heeft Maureen me naar huis gebracht. Moe maar voldaan, met vele indrukken ben ik toen maar snel mijn bedje ingekropen. Woensdag moest er helaas weer gewoon gewerkt worden…
Dit was het zover, komend weekend staat er weer een rustig weekendje op de planning, het weekend daarop gaan we waarschijnlijk met een hele groep naar Paramaribo.
Ik hou jullie op de hoogte!!!
Liefs Henrieke
donderdag 30 oktober 2008
dinsdag 21 oktober 2008
blanche marie
Blanche Marie,
Afgelopen weekend ben ik op excursie geweest naar Blanche Marie. De Blanche Marie is de grootste en mooiste waterval van Suriname. Ik ben hier heen geweest met nog 9 andere Nederlanders. De meesten lopen stage in Nieuw Nickerie.
Onze trip begon op vrijdagochtend, rond 09.00 ’s ochtends werden we opgehaald met een busje om vervolgens richting de haven van Nickerie te rijden. Hier hebben we Lorenzo ontmoet, onze reisleider voor dit weekend. In de haven moesten we alle spullen overpakken op een boot en zijn we verder gegaan per boot.
Na 2 uur varen op de Corantijn rivier werd het tijd voor een tussenstop. Bij een heel mooi strandje zijn we gestopt om te lunchen en om wat te zwemmen. Op het strand daar hadden ze ook allemaal klei stenen die je kon uitsmeren op je huid en dat scheen dan erg goed voor je poriën te zijn. Dit hebben we natuurlijk allemaal ff uitgeprobeerd dus hopelijk heb ik de komende tijd een heel mooi gaaf huidje J.
Na de lunch zijn we verder gevaren tot Oreala. Dit is een klein dorpje in Brits Guyana waar we ff gestopt zijn om rond te lopen en foto’s te maken. Helaas is het geen officiële grens of iets dergelijks, dus kregen we geen stempel. Erg jammer, maar ik kan jullie in ieder geval wel meedelen dat ik ook in Brits Guyana ben geweest.
Na onze stop in Oreala zijn we door gevaren naar Apoera. In Apoera zouden we gaan overnachten in hangmatten. Eenmaal aangekomen in Apoera hebben we onze hangmatten opgehangen en onze spullen geïnstalleerd. Daarna zijn we nog ff het dorpje ingelopen om wat rond te wandelen. Toen we terug kwamen stond er een heerlijke Surinaamse maaltijd voor ons klaar. Het was echt super lekker, wel weer rijst met kip, maar het eten is hier zo lekker gekruid dat het echt niet verveeld.
Na het eten zijn we nog een tijdje wezen chillen en hebben we gezellig met elkaar wat gekletst onder het genot van wat chipjes en een drankje. Rond 23.00 zijn we al naar bed gegaan.
Mijn eerste nacht in hangmat was niet echt een pretje. Het slapen zelf in een hangmat viel me eigenlijk best wel mee, maar een van de bootsmannen snurkte echt gigantisch hard en die hield de hele groep wakker. Het is echt niet te omschrijven hoeveel kabaal 1 persoon ’s nachts kan produceren, echt verschrikkelijk.
De volgende ochtend was ik alweer vroeg wakker van de opkomende zon. Dat was wel echt fantastisch dat je gewoon in de open lucht slaapt en wakker wordt van de zon. Echt super.
Na een heerlijk ontbijtje zijn we rond 09.00 vertrokken richting Blanche Marie. We zouden erheen gaan in een pick-up. Hierbij konden er een paar in de achterbak en een aantal zouden voorin kunnen zitten. Helaas kwam ik als een van de laatsten aan bij de pick-up en was de achterbak al vol. Dus toen maar voorin gezeten. Achteraf gezien niet zo’n hele slechte keuze omdat de auto echt dwars door de bossen heen reed en iedereen achterin allemaal takken en dieren op zich kreeg. Aangekomen bij Blanche Marie zijn we eerst ff gaan zitten en bijkomen voor dat we vertrokken richting de watervallen. ( Dit was ook wel nodig aangezien er veel mensen misselijk uit de bak waren gekomen).
Na een kleine wandeling kwamen we aan bij de Blanche Marie. Echt een super mooie waterval met hele mooi natuur eromheen. Wat nog veel gaver was, was dat we er ook echt naar toe mochten en dat we onder waterval mochten gaan staan. Ik ben wel eens vaker bij watervallen geweest, maar ik heb nog nooit echt onder de waterval mochten staan. Dit was echt een hele vette ervaring. En als je doorliep kon je zelfs achter waterval komen en dan kwam je in een rotsinham. Een van de mooiste dingen die ik ooit in mijn leven heb gedaan. Wauw. Helaas is dit niet allemaal op foto vastgelegd in verband met het water, dus ik zal het moeten doen met de herinnering.
Na een poosje zijn we weer terug gelopen richting onderkant van de watervallen, hier hadden ze de zogenoemde massage vallen. Je kon hier in het water liggen terwijl je dan ondertussen door het water een massage kreeg. Het voelde een beetje aan als een bubbelbad, maar dan natuurlijk. Wel grappig om eens mee gemaakt te hebben.
Toen we uitgekeken waren bij de watervallen zijn we terug gegaan en hebben we samen nog gezellig een broodje knakworst gegeten.
De terugweg richting Apoera ben ik wel achterin de bak gegaan van de pick-up. En ik vond het echt geweldig. Lekker hobbelen door de bush bush en op de vlakke weg lekker staan met je kop in de wind. J
Terug in Apoera stond er wederom een heerlijke maaltijd klaar en na de maaltijd zijn we ons klaar gaan maken voor een avondje stappen.
Aangekomen bij het ‘centrum’ hebben we eerst gezellig wat samen ingedronken om daarna lekker te gaan dansen. Het discotheekje was echt heel grappig, een open ruimte met een dakje erop en wat muziekboxen. De avond was ook echt heel gezellig, heb me echt prima vermaakt en lekker veel gedanst tot mijn voeten zeer begonnen te doen van de slippers. Haha.
De tweede nacht in de hangmat slapen ging een stuk beter dan de eerste. Lorenzo had oordoppen voor ons en dit hielp echt goed. ( de eerste avond was hij ze vergeten uit te delen :s).
De volgende ochtend was het zondag en alweer de laatste dag van de excursie. Na het ontbijt zijn we bij een vriend van Lorenzo langs gegaan. Deze man had allemaal slangen en schildpadden en die mochten we bekijken. De schildpadden waren niet echt spectaculair, maar de slangen waren wel echt vet. Hij haalde meteen een grote wurgslang uit een kooi die bijna 2 meter groot was. We mochten het dier niet zelf vasthouden, omdat dat te gevaarlijk was, maar we konden het wel aaien. Wat ik eigenlijk wel prima vond want de slang zag er erg boos en gevaarlijk uit. Na deze slang nog een paar andere slangen bekeken en toen weer vertrokken richting een of ander indianendorp. Hier woont een inheemse stam die vanuit het binnenland wat omhoog is getrokken. Helaas was het niet echt heel erg spectaculair. De mensen waren duidelijk voorbereid op toeristen en verkochten allemaal sieraden en leefden niet echt heel primitief meer. Een beetje jammer, maar wel grappig om te zien hoe die mensen inspringen op het toerisme.
Na het indianen dorp hebben we de terugreis ingezet. Halverwege zijn we weer gestopt bij het strandje om te zwemmen en om wat te eten. Daarna op full speed terug gevaren richting Nickerie.
Ik heb echt een super leuk weekend gehad, een beetje vermoeiend, maar wel veel mooie ervaringen opgedaan en hele mooie dingen gezien. De tijd is echt gevlogen, dus dat zegt genoeg.
Verder ben ik afgelopen maandag verhuisd. Ik zit nu in het huisje van Geesje.
Mijn nieuwe adres is:
Gouverneurstraat 154
Nieuw Nickerie
Suriname
Dus als jullie nog leuke kaartjes of foto’s willen sturen, graag!!
Nou dit was het dan wel weer voor deze keer. De volgende keer weer meer!
Groetjes Henrieke
Afgelopen weekend ben ik op excursie geweest naar Blanche Marie. De Blanche Marie is de grootste en mooiste waterval van Suriname. Ik ben hier heen geweest met nog 9 andere Nederlanders. De meesten lopen stage in Nieuw Nickerie.
Onze trip begon op vrijdagochtend, rond 09.00 ’s ochtends werden we opgehaald met een busje om vervolgens richting de haven van Nickerie te rijden. Hier hebben we Lorenzo ontmoet, onze reisleider voor dit weekend. In de haven moesten we alle spullen overpakken op een boot en zijn we verder gegaan per boot.
Na 2 uur varen op de Corantijn rivier werd het tijd voor een tussenstop. Bij een heel mooi strandje zijn we gestopt om te lunchen en om wat te zwemmen. Op het strand daar hadden ze ook allemaal klei stenen die je kon uitsmeren op je huid en dat scheen dan erg goed voor je poriën te zijn. Dit hebben we natuurlijk allemaal ff uitgeprobeerd dus hopelijk heb ik de komende tijd een heel mooi gaaf huidje J.
Na de lunch zijn we verder gevaren tot Oreala. Dit is een klein dorpje in Brits Guyana waar we ff gestopt zijn om rond te lopen en foto’s te maken. Helaas is het geen officiële grens of iets dergelijks, dus kregen we geen stempel. Erg jammer, maar ik kan jullie in ieder geval wel meedelen dat ik ook in Brits Guyana ben geweest.
Na onze stop in Oreala zijn we door gevaren naar Apoera. In Apoera zouden we gaan overnachten in hangmatten. Eenmaal aangekomen in Apoera hebben we onze hangmatten opgehangen en onze spullen geïnstalleerd. Daarna zijn we nog ff het dorpje ingelopen om wat rond te wandelen. Toen we terug kwamen stond er een heerlijke Surinaamse maaltijd voor ons klaar. Het was echt super lekker, wel weer rijst met kip, maar het eten is hier zo lekker gekruid dat het echt niet verveeld.
Na het eten zijn we nog een tijdje wezen chillen en hebben we gezellig met elkaar wat gekletst onder het genot van wat chipjes en een drankje. Rond 23.00 zijn we al naar bed gegaan.
Mijn eerste nacht in hangmat was niet echt een pretje. Het slapen zelf in een hangmat viel me eigenlijk best wel mee, maar een van de bootsmannen snurkte echt gigantisch hard en die hield de hele groep wakker. Het is echt niet te omschrijven hoeveel kabaal 1 persoon ’s nachts kan produceren, echt verschrikkelijk.
De volgende ochtend was ik alweer vroeg wakker van de opkomende zon. Dat was wel echt fantastisch dat je gewoon in de open lucht slaapt en wakker wordt van de zon. Echt super.
Na een heerlijk ontbijtje zijn we rond 09.00 vertrokken richting Blanche Marie. We zouden erheen gaan in een pick-up. Hierbij konden er een paar in de achterbak en een aantal zouden voorin kunnen zitten. Helaas kwam ik als een van de laatsten aan bij de pick-up en was de achterbak al vol. Dus toen maar voorin gezeten. Achteraf gezien niet zo’n hele slechte keuze omdat de auto echt dwars door de bossen heen reed en iedereen achterin allemaal takken en dieren op zich kreeg. Aangekomen bij Blanche Marie zijn we eerst ff gaan zitten en bijkomen voor dat we vertrokken richting de watervallen. ( Dit was ook wel nodig aangezien er veel mensen misselijk uit de bak waren gekomen).
Na een kleine wandeling kwamen we aan bij de Blanche Marie. Echt een super mooie waterval met hele mooi natuur eromheen. Wat nog veel gaver was, was dat we er ook echt naar toe mochten en dat we onder waterval mochten gaan staan. Ik ben wel eens vaker bij watervallen geweest, maar ik heb nog nooit echt onder de waterval mochten staan. Dit was echt een hele vette ervaring. En als je doorliep kon je zelfs achter waterval komen en dan kwam je in een rotsinham. Een van de mooiste dingen die ik ooit in mijn leven heb gedaan. Wauw. Helaas is dit niet allemaal op foto vastgelegd in verband met het water, dus ik zal het moeten doen met de herinnering.
Na een poosje zijn we weer terug gelopen richting onderkant van de watervallen, hier hadden ze de zogenoemde massage vallen. Je kon hier in het water liggen terwijl je dan ondertussen door het water een massage kreeg. Het voelde een beetje aan als een bubbelbad, maar dan natuurlijk. Wel grappig om eens mee gemaakt te hebben.
Toen we uitgekeken waren bij de watervallen zijn we terug gegaan en hebben we samen nog gezellig een broodje knakworst gegeten.
De terugweg richting Apoera ben ik wel achterin de bak gegaan van de pick-up. En ik vond het echt geweldig. Lekker hobbelen door de bush bush en op de vlakke weg lekker staan met je kop in de wind. J
Terug in Apoera stond er wederom een heerlijke maaltijd klaar en na de maaltijd zijn we ons klaar gaan maken voor een avondje stappen.
Aangekomen bij het ‘centrum’ hebben we eerst gezellig wat samen ingedronken om daarna lekker te gaan dansen. Het discotheekje was echt heel grappig, een open ruimte met een dakje erop en wat muziekboxen. De avond was ook echt heel gezellig, heb me echt prima vermaakt en lekker veel gedanst tot mijn voeten zeer begonnen te doen van de slippers. Haha.
De tweede nacht in de hangmat slapen ging een stuk beter dan de eerste. Lorenzo had oordoppen voor ons en dit hielp echt goed. ( de eerste avond was hij ze vergeten uit te delen :s).
De volgende ochtend was het zondag en alweer de laatste dag van de excursie. Na het ontbijt zijn we bij een vriend van Lorenzo langs gegaan. Deze man had allemaal slangen en schildpadden en die mochten we bekijken. De schildpadden waren niet echt spectaculair, maar de slangen waren wel echt vet. Hij haalde meteen een grote wurgslang uit een kooi die bijna 2 meter groot was. We mochten het dier niet zelf vasthouden, omdat dat te gevaarlijk was, maar we konden het wel aaien. Wat ik eigenlijk wel prima vond want de slang zag er erg boos en gevaarlijk uit. Na deze slang nog een paar andere slangen bekeken en toen weer vertrokken richting een of ander indianendorp. Hier woont een inheemse stam die vanuit het binnenland wat omhoog is getrokken. Helaas was het niet echt heel erg spectaculair. De mensen waren duidelijk voorbereid op toeristen en verkochten allemaal sieraden en leefden niet echt heel primitief meer. Een beetje jammer, maar wel grappig om te zien hoe die mensen inspringen op het toerisme.
Na het indianen dorp hebben we de terugreis ingezet. Halverwege zijn we weer gestopt bij het strandje om te zwemmen en om wat te eten. Daarna op full speed terug gevaren richting Nickerie.
Ik heb echt een super leuk weekend gehad, een beetje vermoeiend, maar wel veel mooie ervaringen opgedaan en hele mooie dingen gezien. De tijd is echt gevlogen, dus dat zegt genoeg.
Verder ben ik afgelopen maandag verhuisd. Ik zit nu in het huisje van Geesje.
Mijn nieuwe adres is:
Gouverneurstraat 154
Nieuw Nickerie
Suriname
Dus als jullie nog leuke kaartjes of foto’s willen sturen, graag!!
Nou dit was het dan wel weer voor deze keer. De volgende keer weer meer!
Groetjes Henrieke
maandag 13 oktober 2008
het leven in suriname 13-oktober
Mijn leventje hier begint op dit moment steeds meer vorm te krijgen. Vorige week voelde ik me nog heel erg alleen, ik kende nog weinig mensen en was in een vreemd land met vreemde mensen. Ik miste iedereen in Nederland toch wel echt heel erg. En vroeg me af wat ik hier eigenlijk deed. Gelukkig begint dat nu wel aardig te veranderen. Ik leer steeds meer mensen kennen. Ik ben vorige week donderdag naar de tennisbaan gegaan, daar gaan alle Nederlanders op maandag en donderdagavond tennissen. Ik zit er aan te denken om misschien ook op tennisles te gaan, lijkt me wel gezellig en het lijkt me ook leuk om te leren tennissen. Verder begin ik het werk en het ziekenhuis ook steeds meer te waarderen. Het was wel echt een hele omschakeling om vanuit het georganiseerde Nederland naar een ongeregeld verouderd Suriname te gaan. Maar ik wen er nu aan en het werk is hier echt heel erg dankbaar, de mensen zijn heel erg blij met wat je voor hun doet. Ze zijn hier echt veel dankbaarder als in Nederland. Naast de gewone werkzaamheden in ziekenhuis ga ik ook twee keer per week aerobics geven aan de gewone bevolking hier. Geesje deed dit ook al altijd al en de fysio voor haar heeft het opgezet en het is dus wel leuk om hier mee door te gaan. De mensen sporten hier namelijk echt veel te weinig. Het wordt alleen dus nog erg lachen omdat ik echt totaal geen ervaring heb met aerobics en ook totaal niet met bewegen op muziek. Maar ik denk dat het wel goed gaat komen en ik ga er gewoon het beste van maken. Afgelopen weekend heb ik veel opgetrokken met Geesje en Emilie, Emilie is een laatstejaars studente fysiotherapie die hier haar afstudeerproject doet. Ik vind het wel echt leuk dat ik nog een extra fysiotherapeut in de buurt heb met wie ik af en toe dingen kan bespreken. Afgelopen weekend ben ik op vrijdagmiddag en zaterdag overdag lekker wezen zwemmen. Vlak bij mijn huis ligt een zwembad waar bakra’s gratis gebruik van mogen maken. Heerlijk is dat. Op zaterdagavond ben ik met Geesje, Emilie en 3 Hindoestaanse meiden hier uit het dorp naar de kermis geweest. (Er is op dit moment kermis in het dorp en op zaterdagavond kwamen er allemaal bandjes met Surinaamse muziek). Erg leuk allemaal. Op zondag ben ik ook nog ff wezen zwemmen in het zwembad, aan het einde van de middag ben ik nog even naar de zeedijk geweest om hard te lopen en ’s avonds ben ik bij Ellen langs gegaan. Een erg aardig Vlaams meisje die hier stage loopt. We hebben samen wat gegeten en daarna nog ff en tv serie gekeken op haar laptop. En toen was het alweer tijd om naar huis te gaan.
Volgend weekend ga ik met een hele groep Nederlanders op excursie naar Blanche Marie, dat schijnt een heel mooi natuurgebied te zijn met hele mooie watervallen. We gaan daar 3 dagen heen en ’s nachts slapen we in hangmatten, dus dat wordt nog lachen.
Ondankt dat ik iedereen nog wel heel erg mis ben k toch wel blij dat ik deze keuze heb gemaakt. De ervaring is echt onvergetelijk en je leert hier Nederland wel echt waarderen. Ik mis de structuur, de nuchterheid waarmee we met elkaar om gaan en ’s ochtends een warme douche!!
Ik hoop dat jullie al een redelijk beeld krijgen van mijn leventje hier. Donderdag begin ik echt officieel met werken en sta ik er dus alleen voor omdat mijn voorgangster dan weg gaat.
Spannend dus.
Verder hou ik jullie op de hoogte en volgende week probeer ik een heel verslag te typen van Banche Marie.
XXX Henrieke
Volgend weekend ga ik met een hele groep Nederlanders op excursie naar Blanche Marie, dat schijnt een heel mooi natuurgebied te zijn met hele mooie watervallen. We gaan daar 3 dagen heen en ’s nachts slapen we in hangmatten, dus dat wordt nog lachen.
Ondankt dat ik iedereen nog wel heel erg mis ben k toch wel blij dat ik deze keuze heb gemaakt. De ervaring is echt onvergetelijk en je leert hier Nederland wel echt waarderen. Ik mis de structuur, de nuchterheid waarmee we met elkaar om gaan en ’s ochtends een warme douche!!
Ik hoop dat jullie al een redelijk beeld krijgen van mijn leventje hier. Donderdag begin ik echt officieel met werken en sta ik er dus alleen voor omdat mijn voorgangster dan weg gaat.
Spannend dus.
Verder hou ik jullie op de hoogte en volgende week probeer ik een heel verslag te typen van Banche Marie.
XXX Henrieke
vrijdag 10 oktober 2008
Aankomst in Nickerie
Hallo allemaal,
Hier even een kort berichtje van mij. Ik ben dinsdag gearriveerd in Nieuw Nickerie. De aankomst was wel een beetje vreemd. Eerst had ik de sleutel van mijn huis opgehaald bij het ziekenhuis en vervolgens werd ik afgezet door de taxi bij mijn huis. En daar stond ik dan, helemaal alleen bij een leeg huis. Dit is wel raar thuiskomen. Ik ben eerst maar boodschappen gaan doen en vervolgens heb ik mijn koffer uitgepakt en het huis wat ingericht. Gelukkig had ik ’s avonds afgesproken om wat te gaan eten met Geesje, zij is de huidige fysiotherapeut. Ik ga haar werkzaamheden overnemen in het ziekenhuis. Na het eten hebben we wat nakletst op een terrasje. Dit was wel erg gezellig en ik vond het wel erg prettig om mijn eerste avond niet alleen te zijn.
Het huis waar ik nu in woon is echt super groot. Het is een vrijstaand huis met 3 ruime slaapkamers, een ruime woonkamer, keuken, aparte douche en toilet. Helaas ligt het huis ook wat verder van het centrum en schijnt de buurt niet heel erg super te zijn. Tegenover mij zit een chinees (zo noemen de Surinamers de supermarkten hier omdat ze allemaal gerund worden door chinezen) waar blijkbaar regelmatig jeugd rondhangt. Ik mag volgende week kiezen of ik in dit huis wil blijven of dat ik het huis van Geesje overneem, zij gaat volgende week terug naar Nederland. Het huis van Geesje is een stuk kleiner maar ligt op een terrein met allerlei verschillende appartementen en het ligt dichter bij het centrum. Waarschijnlijk ga ik wel naar het huis van Geesje, ik ga er qua ruimte dan wel erg op achteruit, maar in mijn eentje heb ik ook niet zo veel ruimte nodig en het een klein huisje is wel gezelliger dan zo’n grote villa die ik nu heb. Maar ik heb nog ff de tijd om te beslissen.
Ik heb de afgelopen dagen al wat meegelopen op het ziekenhuis zodat ik alles een beetje weet als Geesje weg gaat. Wat me vooral opvalt is dat de zorg hier nog behoorlijk achter loopt. Het loopt hier ongeveer 20 jaar achter op nederland. En vanwegen geld gebrek of politieke achtergronden worden patienten vaak niet doorverwezen naar specialisten en dus ook fysiotherapeuten. Zorg is hier echt nog voor de wat beter bedeelden.
Suriname is in dat opzicht dus ook nog echt een ontwikkelingsland. Dat is erg wennen, de mensen zijn hier echt behoorlijk arm. De patienten die ik behandel zijn wel heel erg dankbaar en je kunt met hele simpele dingen ze al heel erg helpen. Alleen helaas komen patienten niet zo vaak als ze in Nederland zouden komen omdat daar vaak het geld niet voor is.
Verder heb ik ook nog wat andere leuke berichten voor jullie. Ik ben op donderdag naar de tennisbaan geweest hier en daar heb ik contact gelegd met de andere nederlandse stagiaires hier. Via de stichting Win zit hier een hele groep Nederlanders die allemaal stage lopen hier. Ik heb donderdag avond een tijdje met hun gekletst dat was erg gezellig. En tussen die groep zit ook een nederlandse student fysiotherapie, die haar afstudeerproject hier in Nickerie doet. Ik heb een hele tijd met haar gesproken dat was erg gezellig en ik vind het natuurlijk erg leuk dat er ook nog een fysio hier is.
Verder hadden ze het erover dat ze volgend weekend met de hele groep op excursie gaan en ze vroegen of ik ook mee wou. Dit wil ik natuurlijk wel. Dus volgende weekend ga ik naar mange marie ( als ik het goed zeg, we gaan daar 3 dagen heen en allemaal mooie natuur en watervallen bekijken.) Lijkt me erg mooi.
Om jullie verder nog een wat completer beeld te geven van Suriname heb ik hier een paar feitjes op een rijtje gezet. In Suriname bestaat de bevolking hoofdzakelijk uit 3 groepen; de creolen ( negers en mengelmoes van alles), Hindoestanen en de Javanen. Daarnaast zijn er nog de chinezen en er lopen hier ook nog wel redelijk wat Nederlanders rond. De taal is Nederlands, maar onderling hebben ze ook een eigen taaltje; Sranantongo. Het taaltje is een mengelmoes van Nederlands en Engels en wat eigen creativiteit. Ik heb inmiddels al een paar woorden geleerd:
Bakra = blanke
Ossi = huis
Strati= straat
Bigi = groot
Patta = schoen
Mang= man
Meer weet ik nu nog niet, maar dat leer ik hopelijk snel bij. Wat verder ook leuk is om te weten, maar erg irritant is voor mij, is dat ze hier links rijden. Elke keer als ik ergens heen wil fietsen, ga ik automatisch rechts fietsen en ga ik dwars tegen het verkeer in. Niet zo handig hihi. Gelukkig is het elke keer nog goed gegaan en heb ik nog geen ongelukken veroorzaakt. J
Nou dit was het voor deze keer, de volgende keer weer meer. Al met al is het nog best wel een lang verhaal geworden. Jaja het gaat goed met mij, ik hoop dat ik dit ook zo door kan zetten.
Ik hou jullie op de hoogte!!
Liefs Henrieke
p.s het lukt me nog niet echt om de foto's bij de tekst te plaatsen, maar ik ben er mee bezig om de foto's op internet te zetten.
Hier even een kort berichtje van mij. Ik ben dinsdag gearriveerd in Nieuw Nickerie. De aankomst was wel een beetje vreemd. Eerst had ik de sleutel van mijn huis opgehaald bij het ziekenhuis en vervolgens werd ik afgezet door de taxi bij mijn huis. En daar stond ik dan, helemaal alleen bij een leeg huis. Dit is wel raar thuiskomen. Ik ben eerst maar boodschappen gaan doen en vervolgens heb ik mijn koffer uitgepakt en het huis wat ingericht. Gelukkig had ik ’s avonds afgesproken om wat te gaan eten met Geesje, zij is de huidige fysiotherapeut. Ik ga haar werkzaamheden overnemen in het ziekenhuis. Na het eten hebben we wat nakletst op een terrasje. Dit was wel erg gezellig en ik vond het wel erg prettig om mijn eerste avond niet alleen te zijn.
Het huis waar ik nu in woon is echt super groot. Het is een vrijstaand huis met 3 ruime slaapkamers, een ruime woonkamer, keuken, aparte douche en toilet. Helaas ligt het huis ook wat verder van het centrum en schijnt de buurt niet heel erg super te zijn. Tegenover mij zit een chinees (zo noemen de Surinamers de supermarkten hier omdat ze allemaal gerund worden door chinezen) waar blijkbaar regelmatig jeugd rondhangt. Ik mag volgende week kiezen of ik in dit huis wil blijven of dat ik het huis van Geesje overneem, zij gaat volgende week terug naar Nederland. Het huis van Geesje is een stuk kleiner maar ligt op een terrein met allerlei verschillende appartementen en het ligt dichter bij het centrum. Waarschijnlijk ga ik wel naar het huis van Geesje, ik ga er qua ruimte dan wel erg op achteruit, maar in mijn eentje heb ik ook niet zo veel ruimte nodig en het een klein huisje is wel gezelliger dan zo’n grote villa die ik nu heb. Maar ik heb nog ff de tijd om te beslissen.
Ik heb de afgelopen dagen al wat meegelopen op het ziekenhuis zodat ik alles een beetje weet als Geesje weg gaat. Wat me vooral opvalt is dat de zorg hier nog behoorlijk achter loopt. Het loopt hier ongeveer 20 jaar achter op nederland. En vanwegen geld gebrek of politieke achtergronden worden patienten vaak niet doorverwezen naar specialisten en dus ook fysiotherapeuten. Zorg is hier echt nog voor de wat beter bedeelden.
Suriname is in dat opzicht dus ook nog echt een ontwikkelingsland. Dat is erg wennen, de mensen zijn hier echt behoorlijk arm. De patienten die ik behandel zijn wel heel erg dankbaar en je kunt met hele simpele dingen ze al heel erg helpen. Alleen helaas komen patienten niet zo vaak als ze in Nederland zouden komen omdat daar vaak het geld niet voor is.
Verder heb ik ook nog wat andere leuke berichten voor jullie. Ik ben op donderdag naar de tennisbaan geweest hier en daar heb ik contact gelegd met de andere nederlandse stagiaires hier. Via de stichting Win zit hier een hele groep Nederlanders die allemaal stage lopen hier. Ik heb donderdag avond een tijdje met hun gekletst dat was erg gezellig. En tussen die groep zit ook een nederlandse student fysiotherapie, die haar afstudeerproject hier in Nickerie doet. Ik heb een hele tijd met haar gesproken dat was erg gezellig en ik vind het natuurlijk erg leuk dat er ook nog een fysio hier is.
Verder hadden ze het erover dat ze volgend weekend met de hele groep op excursie gaan en ze vroegen of ik ook mee wou. Dit wil ik natuurlijk wel. Dus volgende weekend ga ik naar mange marie ( als ik het goed zeg, we gaan daar 3 dagen heen en allemaal mooie natuur en watervallen bekijken.) Lijkt me erg mooi.
Om jullie verder nog een wat completer beeld te geven van Suriname heb ik hier een paar feitjes op een rijtje gezet. In Suriname bestaat de bevolking hoofdzakelijk uit 3 groepen; de creolen ( negers en mengelmoes van alles), Hindoestanen en de Javanen. Daarnaast zijn er nog de chinezen en er lopen hier ook nog wel redelijk wat Nederlanders rond. De taal is Nederlands, maar onderling hebben ze ook een eigen taaltje; Sranantongo. Het taaltje is een mengelmoes van Nederlands en Engels en wat eigen creativiteit. Ik heb inmiddels al een paar woorden geleerd:
Bakra = blanke
Ossi = huis
Strati= straat
Bigi = groot
Patta = schoen
Mang= man
Meer weet ik nu nog niet, maar dat leer ik hopelijk snel bij. Wat verder ook leuk is om te weten, maar erg irritant is voor mij, is dat ze hier links rijden. Elke keer als ik ergens heen wil fietsen, ga ik automatisch rechts fietsen en ga ik dwars tegen het verkeer in. Niet zo handig hihi. Gelukkig is het elke keer nog goed gegaan en heb ik nog geen ongelukken veroorzaakt. J
Nou dit was het voor deze keer, de volgende keer weer meer. Al met al is het nog best wel een lang verhaal geworden. Jaja het gaat goed met mij, ik hoop dat ik dit ook zo door kan zetten.
Ik hou jullie op de hoogte!!
Liefs Henrieke
p.s het lukt me nog niet echt om de foto's bij de tekst te plaatsen, maar ik ben er mee bezig om de foto's op internet te zetten.
maandag 6 oktober 2008
de eerste paar dagen in suriname
Hallo Allemaal,
Hier mijn eerste berichtje vanuit Suriname. Op Het laatste moment heb ik nog een visum weten te bemachtigen alleen helaas dus niet de machtiging tot kort verblijf. Dus dat betekend dat ik tot nu toe maar 3 maanden mag blijven met het huidige visum. Ik moet dus ff kijken of er verder hier nog wat te regelen valt over een ander visum.
Op dit moment ben ik nog in Paramaribo, ik heb besloten om de eerste paar dagen hier te blijven voordat ik naar Nickerie ga. Er dus namelijk niet zo veel in Nickerie te beleven en het leek mij meteen een mooi moment om hier Paramaribo te bekijken.
Meteen de eerste ochtend dat ik hier was kwam ik bij het ontbijt een stel tegen die allebei in Nickerie in het ziekenhuis werken/gewerkt hebben. Hij is een Nederlandse jongen die vorig jaar voor een tijdje zaalarts is geweest op het ziekenhuis en zij is een Surinaamse vrouw die werkt als verpleegster in het ziekenhuis. Na een tijdje kletsen vroegen ze mij of ik misschien met hun mee wou naar Overbridge. Ze zouden hier heen gaan om een oude internist van het ziekenhuis te gaan bezoeken en daar een nacht blijven. Ze zeiden dat Overbridge een hele mooie plek was waar je leuk kon zwemmen en dat we waarschijnlijk ook nog wel de jungle in zouden gaan. En dan kon ik ondertussen van alles te weten komen over het ziekenhuis in Nickerie. Dit leek mij wel een erg leuk idee en dus heb ik mijn spullen gepakt en ben mee gegaan naar Overbridge.
Eenmaal daar aangekomen hebben we eerst lekker gezwommen in de Suriname rivier en daarna heb ik mijn eerste Surinaamse maaltijd gegeten. ( Rijst met kip). ’s Avonds hebben we een vuurtje gemaakt en hebben we gezellig bijgepraat bij het vuur. Dit was erg gezellig. De muggen vonden dat geloof ik ook, want ik ben redelijke lek geprikt. Dat krijg je er dan weer gratis en voor niks bij. Hahaha ik blijf toch een Hollander :P
De volgende ochtend zijn we al vroeg opgestaan voor de jungletocht. We hebben besloten om per kano/kajak de regenwouden in te gaan. We hebben eerst een stuk over de Suriname rivier gevaren en daarna zijn we een smalle kreek in gegaan dwars tussen het regenwoud door. Echt heel erg prachtig. Ik heb er foto’s van gemaakt, maar helaas is het op de foto lang niet zo adembenemend als in het echt. Maar toch is het misschien wel leuk om te zien, maar bedenk je dan dat het in het echt nog 10x mooier was. J Na de supermooie en lange trip hebben we nog wat gegeten en afscheid genomen van Guno om vervolgens weer terug te gaan richting Paramaribo. ’s Avonds heb ik gezellig nog wat gedronken in het guesthouse om vervolgens op tijd naar bed te gaan. De dagen zijn hier erg vermoeiend.
Vandaag was het dan toch eindelijk zover dat ik Paramaribo kon gaan bekijken. Ik ben vanmorgen al vroeg op pad gegaan zodat ik de stad grotendeels gezien had voor het echt heel warm wordt. Het is hier namelijk wel erg warm. Als een echte bakra ( blanke/toerist) gewapend met fototoestel ben ik op pad gegaan. Heb bijna alle hotspots gezien. En nu ben ik dan hier op een terrasje dit verhaal aan het typen. Ik hoop dat jullie het allemaal een beetje interessant vinden. Ik heb de eerste paar dagen me hier in ieder geval nog geen moment verveeld. Ik ben door mijn stof heen, dus het wordt maar eens tijd om er een einde aan te gaan maken.
Ik hou jullie op de hoogte!!
Groetjes Henrieke
Hier mijn eerste berichtje vanuit Suriname. Op Het laatste moment heb ik nog een visum weten te bemachtigen alleen helaas dus niet de machtiging tot kort verblijf. Dus dat betekend dat ik tot nu toe maar 3 maanden mag blijven met het huidige visum. Ik moet dus ff kijken of er verder hier nog wat te regelen valt over een ander visum.
Op dit moment ben ik nog in Paramaribo, ik heb besloten om de eerste paar dagen hier te blijven voordat ik naar Nickerie ga. Er dus namelijk niet zo veel in Nickerie te beleven en het leek mij meteen een mooi moment om hier Paramaribo te bekijken.
Meteen de eerste ochtend dat ik hier was kwam ik bij het ontbijt een stel tegen die allebei in Nickerie in het ziekenhuis werken/gewerkt hebben. Hij is een Nederlandse jongen die vorig jaar voor een tijdje zaalarts is geweest op het ziekenhuis en zij is een Surinaamse vrouw die werkt als verpleegster in het ziekenhuis. Na een tijdje kletsen vroegen ze mij of ik misschien met hun mee wou naar Overbridge. Ze zouden hier heen gaan om een oude internist van het ziekenhuis te gaan bezoeken en daar een nacht blijven. Ze zeiden dat Overbridge een hele mooie plek was waar je leuk kon zwemmen en dat we waarschijnlijk ook nog wel de jungle in zouden gaan. En dan kon ik ondertussen van alles te weten komen over het ziekenhuis in Nickerie. Dit leek mij wel een erg leuk idee en dus heb ik mijn spullen gepakt en ben mee gegaan naar Overbridge.
Eenmaal daar aangekomen hebben we eerst lekker gezwommen in de Suriname rivier en daarna heb ik mijn eerste Surinaamse maaltijd gegeten. ( Rijst met kip). ’s Avonds hebben we een vuurtje gemaakt en hebben we gezellig bijgepraat bij het vuur. Dit was erg gezellig. De muggen vonden dat geloof ik ook, want ik ben redelijke lek geprikt. Dat krijg je er dan weer gratis en voor niks bij. Hahaha ik blijf toch een Hollander :P
De volgende ochtend zijn we al vroeg opgestaan voor de jungletocht. We hebben besloten om per kano/kajak de regenwouden in te gaan. We hebben eerst een stuk over de Suriname rivier gevaren en daarna zijn we een smalle kreek in gegaan dwars tussen het regenwoud door. Echt heel erg prachtig. Ik heb er foto’s van gemaakt, maar helaas is het op de foto lang niet zo adembenemend als in het echt. Maar toch is het misschien wel leuk om te zien, maar bedenk je dan dat het in het echt nog 10x mooier was. J Na de supermooie en lange trip hebben we nog wat gegeten en afscheid genomen van Guno om vervolgens weer terug te gaan richting Paramaribo. ’s Avonds heb ik gezellig nog wat gedronken in het guesthouse om vervolgens op tijd naar bed te gaan. De dagen zijn hier erg vermoeiend.
Vandaag was het dan toch eindelijk zover dat ik Paramaribo kon gaan bekijken. Ik ben vanmorgen al vroeg op pad gegaan zodat ik de stad grotendeels gezien had voor het echt heel warm wordt. Het is hier namelijk wel erg warm. Als een echte bakra ( blanke/toerist) gewapend met fototoestel ben ik op pad gegaan. Heb bijna alle hotspots gezien. En nu ben ik dan hier op een terrasje dit verhaal aan het typen. Ik hoop dat jullie het allemaal een beetje interessant vinden. Ik heb de eerste paar dagen me hier in ieder geval nog geen moment verveeld. Ik ben door mijn stof heen, dus het wordt maar eens tijd om er een einde aan te gaan maken.
Ik hou jullie op de hoogte!!
Groetjes Henrieke
Abonneren op:
Posts (Atom)
