vrijdag 10 oktober 2008

Aankomst in Nickerie

Hallo allemaal,

Hier even een kort berichtje van mij. Ik ben dinsdag gearriveerd in Nieuw Nickerie. De aankomst was wel een beetje vreemd. Eerst had ik de sleutel van mijn huis opgehaald bij het ziekenhuis en vervolgens werd ik afgezet door de taxi bij mijn huis. En daar stond ik dan, helemaal alleen bij een leeg huis. Dit is wel raar thuiskomen. Ik ben eerst maar boodschappen gaan doen en vervolgens heb ik mijn koffer uitgepakt en het huis wat ingericht. Gelukkig had ik ’s avonds afgesproken om wat te gaan eten met Geesje, zij is de huidige fysiotherapeut. Ik ga haar werkzaamheden overnemen in het ziekenhuis. Na het eten hebben we wat nakletst op een terrasje. Dit was wel erg gezellig en ik vond het wel erg prettig om mijn eerste avond niet alleen te zijn.

Het huis waar ik nu in woon is echt super groot. Het is een vrijstaand huis met 3 ruime slaapkamers, een ruime woonkamer, keuken, aparte douche en toilet. Helaas ligt het huis ook wat verder van het centrum en schijnt de buurt niet heel erg super te zijn. Tegenover mij zit een chinees (zo noemen de Surinamers de supermarkten hier omdat ze allemaal gerund worden door chinezen) waar blijkbaar regelmatig jeugd rondhangt. Ik mag volgende week kiezen of ik in dit huis wil blijven of dat ik het huis van Geesje overneem, zij gaat volgende week terug naar Nederland. Het huis van Geesje is een stuk kleiner maar ligt op een terrein met allerlei verschillende appartementen en het ligt dichter bij het centrum. Waarschijnlijk ga ik wel naar het huis van Geesje, ik ga er qua ruimte dan wel erg op achteruit, maar in mijn eentje heb ik ook niet zo veel ruimte nodig en het een klein huisje is wel gezelliger dan zo’n grote villa die ik nu heb. Maar ik heb nog ff de tijd om te beslissen.
Ik heb de afgelopen dagen al wat meegelopen op het ziekenhuis zodat ik alles een beetje weet als Geesje weg gaat. Wat me vooral opvalt is dat de zorg hier nog behoorlijk achter loopt. Het loopt hier ongeveer 20 jaar achter op nederland. En vanwegen geld gebrek of politieke achtergronden worden patienten vaak niet doorverwezen naar specialisten en dus ook fysiotherapeuten. Zorg is hier echt nog voor de wat beter bedeelden.
Suriname is in dat opzicht dus ook nog echt een ontwikkelingsland. Dat is erg wennen, de mensen zijn hier echt behoorlijk arm. De patienten die ik behandel zijn wel heel erg dankbaar en je kunt met hele simpele dingen ze al heel erg helpen. Alleen helaas komen patienten niet zo vaak als ze in Nederland zouden komen omdat daar vaak het geld niet voor is.
Verder heb ik ook nog wat andere leuke berichten voor jullie. Ik ben op donderdag naar de tennisbaan geweest hier en daar heb ik contact gelegd met de andere nederlandse stagiaires hier. Via de stichting Win zit hier een hele groep Nederlanders die allemaal stage lopen hier. Ik heb donderdag avond een tijdje met hun gekletst dat was erg gezellig. En tussen die groep zit ook een nederlandse student fysiotherapie, die haar afstudeerproject hier in Nickerie doet. Ik heb een hele tijd met haar gesproken dat was erg gezellig en ik vind het natuurlijk erg leuk dat er ook nog een fysio hier is.
Verder hadden ze het erover dat ze volgend weekend met de hele groep op excursie gaan en ze vroegen of ik ook mee wou. Dit wil ik natuurlijk wel. Dus volgende weekend ga ik naar mange marie ( als ik het goed zeg, we gaan daar 3 dagen heen en allemaal mooie natuur en watervallen bekijken.) Lijkt me erg mooi.

Om jullie verder nog een wat completer beeld te geven van Suriname heb ik hier een paar feitjes op een rijtje gezet. In Suriname bestaat de bevolking hoofdzakelijk uit 3 groepen; de creolen ( negers en mengelmoes van alles), Hindoestanen en de Javanen. Daarnaast zijn er nog de chinezen en er lopen hier ook nog wel redelijk wat Nederlanders rond. De taal is Nederlands, maar onderling hebben ze ook een eigen taaltje; Sranantongo. Het taaltje is een mengelmoes van Nederlands en Engels en wat eigen creativiteit. Ik heb inmiddels al een paar woorden geleerd:

Bakra = blanke
Ossi = huis
Strati= straat
Bigi = groot
Patta = schoen
Mang= man

Meer weet ik nu nog niet, maar dat leer ik hopelijk snel bij. Wat verder ook leuk is om te weten, maar erg irritant is voor mij, is dat ze hier links rijden. Elke keer als ik ergens heen wil fietsen, ga ik automatisch rechts fietsen en ga ik dwars tegen het verkeer in. Niet zo handig hihi. Gelukkig is het elke keer nog goed gegaan en heb ik nog geen ongelukken veroorzaakt. J
Nou dit was het voor deze keer, de volgende keer weer meer. Al met al is het nog best wel een lang verhaal geworden. Jaja het gaat goed met mij, ik hoop dat ik dit ook zo door kan zetten.
Ik hou jullie op de hoogte!!

Liefs Henrieke

p.s het lukt me nog niet echt om de foto's bij de tekst te plaatsen, maar ik ben er mee bezig om de foto's op internet te zetten.

3 opmerkingen:

Mariska,Isabelle en Patrick zei

Ha Hen

Leuk om te lezen dat je het naar je zin hebt daar in Suriname.
We vinden het erg leuk dat we op deze manier op de hoogte kunnen blijven van wat je daar allemaal doet en mee maakt.

We wensen je nogmaals een mooie tijd toe daar in Suriname

Groeten Mariska,Isabelle en Patrick

pa en ma zei

hoy henrieke wat fijn dat je het zo naar je zin hebt en dat je al zo veel beleeft hebt kun je het nog een beetje uit houden wat de temperatuur betrefthou je nog wat leuke dingen over voor als wij komen in jauari tot ziens pa en ma

pa en ma zei

hoy henrieke wat fijn dat je het zo naar je zin hebt en dat je al zo veel beleeft hebt kun je het nog een beetje uit houden wat de temperatuur betrefthou je nog wat leuke dingen over voor als wij komen in jauari tot ziens pa en ma